پلاولغتنامه دهخداپلاو. [ پ َ ] (ِا) نعمت . (غیاث اللغات ). || طعام معروف که از برنج و گوشت سازند. پلو.
لایه‌نگاری لایه‌های وارونه،لایه‌نگاری وارونهreverse stratigraphy, inverted stratigraphyواژه‌های مصوب فرهنگستانبررسی نحوة قرار گرفتن لایه‌های قدیمی‌تر برروی لایه‌های جدیدتر براثر حوادث طبیعی مانند لغزش زمین و جریان یافتن یخ‌رودها یا فعالیت‌های انسان
پلاوالغتنامه دهخداپلاوا. [ پْلا / پ ِ ](اِخ ) نام قصبه ای است در 11هزارگزی شمال شرقی کوسینه و در قضای کوسینه . این قضا تابع سنجاق ایپک است و سنجاق ولایت قوصوه میباشد و واقع در نزدیکی حدود قره داغ و در شمال آرناؤدستان است قصبه
پلاونلغتنامه دهخداپلاون . [ پْلا / پ ِ وِ ] (اِخ ) نام شهری در آلمان (ساکس ) دارای 112000 تن سکنه . مرکز بزرگ صنعت قلاب دوزی (برودری ) و منسوجات است .
خشکه پلاولغتنامه دهخداخشکه پلاو. [ خ ُ ک َ / ک ِ پ ِ / پ َ ] (اِ مرکب ) کَتَه . (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به کته شود : دستت چو نمی رسد به کوکوخشکه پلاو را فرو کو.
خشکه پلولغتنامه دهخداخشکه پلو.[ خ ُ ک َ / ک ِ پ ُ ل َ / لُو ] (اِ مرکب ) کته خشکه پلاو. رجوع به خشکه پلاو شود.
گریگاهلغتنامه دهخداگریگاه . [ گ ِ ] (اِ مرکب ) در دیگ بریان پلاو، جایی را گویند که محاذی گردن گوسفند بریان باشد. (برهان ) (آنندراج ).
دم پختکلغتنامه دهخدادم پختک . [ دَ پ ُ ت َ ] (اِ مرکب ) دم پخت . نوعی پلاو که از برنج ، باقلا یا بلغور و پیازداغ کنند.
دم کنلغتنامه دهخدادم کن . [ دَ ک ُ ] (نف مرکب )که دم کند. آنکه چای و پلاو و جز آن را دم کند. (یادداشت مؤلف ). || (اِ مرکب ) دم کنی . بالش گونه ٔ مدور آگنده از پشم یا پنبه که سر دیگ گذارند دم کشیدن پلاو وجز آن را. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به دم کنی شود.
بدهفرهنگ فارسی عمیدخشکهپلاو: ◻︎ پرستنده باشم به آتشکده / نسازم خورش جز ز شیر و بده (فردوسی: لغت‌نامه: بده).
پلاوالغتنامه دهخداپلاوا. [ پْلا / پ ِ ](اِخ ) نام قصبه ای است در 11هزارگزی شمال شرقی کوسینه و در قضای کوسینه . این قضا تابع سنجاق ایپک است و سنجاق ولایت قوصوه میباشد و واقع در نزدیکی حدود قره داغ و در شمال آرناؤدستان است قصبه
پلاونلغتنامه دهخداپلاون . [ پْلا / پ ِ وِ ] (اِخ ) نام شهری در آلمان (ساکس ) دارای 112000 تن سکنه . مرکز بزرگ صنعت قلاب دوزی (برودری ) و منسوجات است .
خشکه پلاولغتنامه دهخداخشکه پلاو. [ خ ُ ک َ / ک ِ پ ِ / پ َ ] (اِ مرکب ) کَتَه . (یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به کته شود : دستت چو نمی رسد به کوکوخشکه پلاو را فرو کو.
یخنی پلاولغتنامه دهخدایخنی پلاو. [ ی َ پ ُ ] (اِ مرکب ) قسمی از پلاو که با آب گوشت ترتیب دهند. (ناظم الاطباء).
