پلکیدن

pel[e]kidan

معنی

۱. به‌آهستگی و کندی راه رفتن یا کار کردن و خود را سرگرم ساختن.
۲. زندگی کردن و وقت گذراندن نه چنان‌که مطلوب است.

جست‌وجوی دقیق

پلکیدن

لغت‌نامه دهخدا

پلکیدن . [ پ َ / پ ِ ل َ / ل ِ دَ ] (مص ) افتان و خیزان یا با ضعف و سستی رفتن . چنانکه بیمار یا کودکی . آهسته و آرام رفتن (در تداول عوام )، چون بچه ٔ نوراه که رفتن نداند حرکت کردن : میان خاک و خلها پلکیدن . |

پلکیدن

فرهنگ فارسی عمید

۱. به‌آهستگی و کندی راه رفتن یا کار کردن و خود را سرگرم ساختن.۲. زندگی کردن و وقت گذراندن نه چنان‌که مطلوب است.

پلکیدن

دیکشنری فارسی به عربی

حم , قفزة

پلکیدن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

hover, idle, linger, loiter, roam, rove, tarry, wander

پلکیدن

فرهنگ فارسی معین

(پِ لِ دَ) (مص ل .) 1 - به آهستگی راه رفتن . 2 - رفت و آمد کردن . 3 - ول گشتن .

جست‌وجوی هم‌آوا

لقیدن

لغت‌نامه دهخدا

لقیدن . [ ل َق ْ قی دَ ] (مص ) لَغّیدن . جنبیدن چنانکه تخم مرغی تباه را چون بجنبانی . جنبان بودن چیزی بجای خویش که جنبانی در آن طبیعی یا مطبوع و خوش آیند نباشد. جنبیدن چیزی که باید استوار و محکم باشد. جنبیدن به علت نااستواری یا تباهی و فساد، چنانکه دندان در دهان یا میخ در چوب