پنبه دانه

pambedāne

معنی

دانه‌های پنبه که به مصرف خوراک دام می‌رسد و روغن آن برای طبخ غذا و نیز در صابون‌پزی به کار می‌رود؛ پنبه‌تخم.

جست‌وجوی دقیق

پنبه دانه

لغت‌نامه دهخدا

پنبه دانه . [ پَم ْ ب َ / ب ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) تخم پنبه . بزر پنبه . بذر پنبه . ککچه . فُرزع . خیسفوج . (منتهی الارب ). حب القطن . حب ّ قُطن : ماهها باید که تا یک پنبه دانه ز

پنبه دانه

فرهنگ فارسی عمید

دانه‌های پنبه که به مصرف خوراک دام می‌رسد و روغن آن برای طبخ غذا و نیز در صابون‌پزی به کار می‌رود؛ پنبه‌تخم.

پنبه دانه

جست‌وجوی هم‌آوا

نبی

nabis

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گروهی پیشتاز، از هنرجویان مدرسۀ هنری ژولیان که به شیوۀ ‏گوگن نقاشی می‌کردند و او را در حوزۀ هنر، خداوند نقاشی می‌پنداشتند

نبی‌گرا

nabist

واژه‌های مصوب فرهنگستان

هنرمندانی که در فاصلۀ دو جنگ جهانی اول و دوم از شیوۀ نبی‌ها پیروی کردند و پس از جنگ جهانی دوم به نو امپرسیونیست (nouveau impressioniste) مشهور شدند

آتش و پنبه،آتیش و پنبه

پنبه را از پنبه دانه جدا کردن

چنبه

لغت‌نامه دهخدا

چنبه . [ چُم ْ ب ِ / ب َ ] (اِخ ) دهی از دهستان باری (بلوک شاخدونیه ) بخش مرکزی شهرستان اهواز که در 55 هزارگزی جنوب خاور اهواز و 5 هزارگزی جنوب راه اهواز به رامهرمز واقع میبا

جست‌وجوی مشابه

پنبه را از پنبه دانه جدا کردن

جست‌وجوی متن

پنبه تخم

ککچه

فلخود

cottonseed oil

فخمیده

فرهنگ فارسی عمید

ویژگی پنبه‌ای که از پنبه‌دانه جدا شده است.

جست‌وجوی هم‌آغاز

پنبه

پنبه . [ پَم ْ ب َ / ب ِ ] (ا) گیاهی که از الیاف غوزه ٔ آن ریسمان و پارچه کنند. کرشَف . کُرسُف . کرفُس . کرسوف . قضم . قطب . بِرَس ْ. قُطْن . قُطُن ّ. طُوط. قور. شحم الارض . رازقی . خرنف . ندف . دِعس . عَطب . عُطب . عُطُب . عطوب . (منتهی الار

پنبه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

cotton

پنبه

دیکشنری فارسی به عربی

قطن

پنبه

دیکشنری فارسی به ترکی

pamuk

پنبه

فرهنگ فارسی معین

(پَ بِ) (اِ.) گیاهی علفی و یک ساله که از غوزة آن ریسمان و پارچه درست کنند. ؛با ~ سر کسی را بریدن آهسته و نرم نرم کسی را بی آن که متوجه باشد به نابودی کشاندن .

جست‌وجوی هم‌قافیه

پهلوان پنبه

لغت‌نامه دهخدا

پهلوان پنبه . [ پ َ ل َ / ل ِ پَم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) مسخره ای که تمام تن خود را به پنبه گیردو او با حلاجی که کمان در دست دارد برقص آیند و حلاج در میان رقص کم کم پهلوان را با زدن کمان عور و برهنه کند یعن

پیر پنبه

لغت‌نامه دهخدا

پیر پنبه . [ رِ پَم ْ ب َ / ب ِ ] (ترکیب اضافی ، ص مرکب ) کسی را گویند که بغایت پیر شده باشد چنانکه در تمام بدن او موی سیاه نمانده باشد. (برهان ). پیر منحنی که مژه و ابروش سفید شده باشد. (آنندراج ). || (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مترس . مترسک بس

زی پنبه

لغت‌نامه دهخدا

زی پنبه . [ پَم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ صوت ) اسم صوت است و آنرا ظاهراً برای نشان دادن صدایی که از زه کمان حلاجی در موقع پنبه زدن برمی خیزد بر زبان آوردند. این لفظ در تصنیفی قدیمی آمده است : «مرد غریبم و زی پنبه ! ...». (فرهنگ عامیانه ٔ جمال زاده )

گوپنبه

لغت‌نامه دهخدا

گوپنبه . [ پَم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) رجوع به ابوطیلون و گنده کنف و طوق شود. در مازندران به تاتوله گفته میشود. (واژه نامه ٔ طبری ).

کانی پنبه

لغت‌نامه دهخدا

کانی پنبه . [ پَم ْ ب ِ ] (اِخ ) دهی است از بخش روانسر شهرستان سنندج واقع در 18 هزارگزی جنوب خاوری روانسر و شش هزارگزی شمال راه اتومبیل رو کرمانشاهان به روانسر. ناحیه ای است کوهستانی ، سردسیر و دارای 60 تن سک

درپیوند

بیشتر بدانید

پنبه دانه

pambedāne

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گویش تهرانی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری انگلیسی به فارسی

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به ترکی

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا