انگارندهلغتنامه دهخداانگارنده . [ اَ / اِ رَ دَ / دِ ] (نف ) پندارنده . گمان کننده . (فرهنگ فارسی معین ).
مؤمنلغتنامه دهخدامؤمن . [ م ُ ءَم ْ م ِ ] (ع ص ) اعتمادکننده . || راستی کننده . || امین پندارنده . || آمین گوینده . (از منتهی الارب ).
غلط پندارفرهنگ فارسی عمیدغلطپندارنده؛ آنکه اشتباه فکر میکند: ◻︎ گر غلطپندار پنداری که هستم، نیستم / خاک در چشم غلطبین غلطپندار زن (سوزنی: ۴۰۴).