پوست فروش

pustforuš

معنی

۱. فروشندۀ پوست.
۲. کسی که پوست‌های دباغی‌شدۀ حیوانات را می‌فروشد.

جست‌وجوی دقیق

پوست فروش

فرهنگ فارسی عمید

۱. فروشندۀ پوست.۲. کسی که پوست‌های دباغی‌شدۀ حیوانات را می‌فروشد.

پوست فروش

لغت‌نامه دهخدا

پوست فروش . [ ف ُ ] (نف مرکب ) آن که پوست فروشد.جلّودی . || فرّاء. || صرّام .

پوست فروش

جست‌وجوی هم‌آوا

پوست بر پوست

لغت‌نامه دهخدا

پوست بر پوست . [ ب َ ] (ص مرکب ) تهی و بیمغز و پوچ : آنکه چون پسته دیدمش همه مغزپوست بر پوست بود همچو پیاز.(گلستان ).

پوست و گوشت

گوشت (فقط گوشت چهارپایان)

گوشت بر و گوشت فروش

گوشت خوک ویا گوشت گاو خشک شده

جست‌وجوی مشابه

پوستین فروش

لغت‌نامه دهخدا

پوستین فروش . [ ف ُ ] (نف مرکب ) آنکه پوستین فروشد. آنکه تجارت پوستین کند. فرّاء. واتگر.

پوستین فروشی

لغت‌نامه دهخدا

پوستین فروشی . [ ف ُ ] (حامص مرکب ) شغل پوستین فروش . واتگری . || (اِ مرکب ) دکان و جای فروش پوستین .

پوست فروشی

لغت‌نامه دهخدا

پوست فروشی . [ ف ُ ] (حامص مرکب ) شغل پوست فروش . || (اِ مرکب ) آنجا که پوست فروشند. دکه ٔ پوست فروشی .

جست‌وجوی متن

تاجر الفراء

furriers

دیکشنری انگلیسی به فارسی

خزدار، خز فروش، پوست فروش، تاجر خز، خزدوز

skinner

دیکشنری انگلیسی به فارسی

اسکینر، قاطرچی، پوست فروش، پوست کن، گول زن

اسحاق

لغت‌نامه دهخدا

اسحاق . [ اِ] (اِخ ) ابن ابی جعفر فَرّاء کوفی . وی پوست فروش بود.شیخ طوسی او را در کتاب رجال از اصحاب صادق (ع ) شمرده . و ظاهراً امامی باشد. (تنقیح المقال ج 1 ص 111).

پوستی

پوستی . (ص نسبی ) منسوب به پوست . از پوست . جلدی . قشری .- کاغذ پوستی یا کاغذ پوست آهو ؛ کاغذی از پوست تنک کرده . قسمی کاغذ شفاف و محکم و شکننده .- کلاه پوستی ؛کلاه از پوست بره و بیشتر برنگ سیاه . مقابل کلاه ماهوتی یا م

جست‌وجوی هم‌آغاز

پوست

لغت‌نامه دهخدا

پوست . (اِ) غشائی که بر روی تن آدمی و دیگر حیوان گسترده است و آن دو باشد بر هم افتاده که رویین را بشره و زیرین را دِرم گویند. جلد. جلد ناپیراسته حیوان چون گوسفند و مانند آن . مقابل گوشت . مسک . چرم . جلدة.عرض . ملمس . (منتهی الارب ). صلة. (دهار) :

پوست

فرهنگ فارسی عمید

۱. جلد؛ غلاف؛ قشر.۲. (زیست‌شناسی) آنچه روی عضلات بدن انسان و جانوران را پوشانده و اعمال آن عبارت است از احساس حرارت، برودت، درد، و لمس: پوست بدن.۳. (زیست‌شناسی) آنچه روی تنه و شاخۀ درخت و گیاه و میوه را می‌پوشاند: پوست درخت، پوست میوه.&lang; پوست انداختن: (مصدر لازم)۱. پوست ا

پوست

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← دارپوست

پوست

دیکشنری فارسی به عربی

جلد , صدفة , غشاء , قشة , قشرة , مستنقع , هيکل

پوست

دیکشنری فارسی به انگلیسی

coat, encrustation, hull, husk, peeling, shell, shuck, skin

جست‌وجوی هم‌قافیه

دوپوست

لغت‌نامه دهخدا

دوپوست . [ دُ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) دوپوس . (ناظم الاطباء). دوپوسته . پوستی روی پوست دیگر. پوست بر پوست . با دو جدار یا با دو پوشش . رجوع به دوپوس شود.

پوست بر پوست

لغت‌نامه دهخدا

پوست بر پوست . [ ب َ ] (ص مرکب ) تهی و بیمغز و پوچ : آنکه چون پسته دیدمش همه مغزپوست بر پوست بود همچو پیاز.(گلستان ).

خرپوست

لغت‌نامه دهخدا

خرپوست . [ خ َ ] (اِخ ) محمدعلی . از اهل غور بود. جوینی آرد: او از جانب سلطان محمد خوارزمشاه درغزنه با بیست هزار مرد بود و چون سلطان محمد در کنارآب از مغولان شکست خورد یمین ملک مقطع هرات بهرات رفت و از آنجا براه گرمسیر بغزنه رفت و در دو سه منزلی غزنه فرودآمد و رسول به او فرست

خودپوست

لغت‌نامه دهخدا

خودپوست . (اِ مرکب ) پوست زبرین بیضه یعنی خایه ٔ مرغ . (دهار) : القیض ؛ خودپوست خایه ٔ مرغ و جز آن شکافتن یعنی پوست زوَرین . (مجمل اللغة).

دارپوست

لغت‌نامه دهخدا

دارپوست . (اِ مرکب ) پوست دارها(درخت ها). چون تبریزی ، چنار، بلوط، آزاد و جز آن .

درپیوند

بیشتر بدانید

پوست فروش

pustforuš

معنی

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به عربی

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ گنجواژه

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

دیکشنری فارسی به عربی

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری عربی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا