پوشنهفرهنگ فارسی عمید۱. سرپوش که روی چیزی بگذارند؛ هرچیزی که با آن روی چیزی را بپوشانند.۲. هرچیز پوشیدنی؛ پوشنی.
پوشنهفرهنگ فارسی معین(شَ نِ) (اِمر.) 1 - سرپوش ، هر چیزی که با آن روی چیزی را بپوشند. 2 - هر چیز پوشیدنی .
وسنةلغتنامه دهخداوسنة. [ وَ ن َ ] (ع اِ) سِنة. وسن . گرانی خواب یا اول آن یا پینکی و غنودگی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
وشنهلغتنامه دهخداوشنه . [ وِ ن َ / ن ِ ] (اِ) گیاه کنب و شاهدانه . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ).
وسنةلغتنامه دهخداوسنة. [ وَ س َ ن َ ] (ع اِ) سِنة. وَسَن . گرانی خواب یا اول آن یا پینکی و غنودگی . (منتهی الارب ). خوابناکی و گرانی خواب و پینکی و اول خواب . (ناظم الاطباء).
وسنةلغتنامه دهخداوسنة. [ وَ س ِ ن َ ] (ع ص ) مؤنث وَسِن . زن غنوده و خوابناک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به وسن شود.
پردهلغتنامه دهخداپرده . [ پ َ دَ / دِ ] (اِ) حجاب . (دهار). غشاء. غِشاوه . خِدر. (دهار) (منتهی الارب ). غطاء. تتق . پوشه . پوشنه . سِتر. سِتاره . اِستاره . سِجاف . سَجف . سِجف . قشر. سُتره . ستار. سِتاره . سدیل . سُدل . سِدل . سَدَل . وقاء. (دهار). صداو. (منت
سرپوشنهلغتنامه دهخداسرپوشنه . [ س َ ش ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) مطلق سرپوش است اعم از سرانداز و مقنعه ٔ زنان و سرپوش دیگ و طبق وخوان پوش و امثال آن . (برهان ). رجوع به سرپوش شود.
ورپوشنهلغتنامه دهخداورپوشنه . [ وَ ن َ / ن ِ ] (اِ) ورپوشه . سرپوش باشد چون چادر و غیره . (یادداشت مؤلف ). روسری زنان . (فرهنگ فارسی معین ). چادر. روپاک . (برهان ). چادر و روپاک و مقنعه ٔزن . (منتهی الارب ). مقنعه ٔ زن . (برهان ) (آنندراج ).