پیره طفل

piretefl

معنی

۱. پیر کم‌عقل که رفتارش مانند کودکان باشد.
۲. طفلی که چهرۀ چروکیده مانند چهرۀ پیران داشته باشد.

جست‌وجوی دقیق

پیره طفل

فرهنگ فارسی عمید

۱. پیر کم‌عقل که رفتارش مانند کودکان باشد.۲. طفلی که چهرۀ چروکیده مانند چهرۀ پیران داشته باشد.

جست‌وجوی هم‌آوا

راه چوب‌کِشی

skidding road, skid road

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گذرگاهی که در آن عملیات راه‌سازی انجام شده است و مسیر چوب‌کِشی را به انبارگاه متصل می‌کند

تایر راه‌سازی

off-the-road tyre, off-the-road, OTR

واژه‌های مصوب فرهنگستان

تایر خودروهای مخصوص عملیات راه‌سازی و ساختمانی و معدنی

ره‌نگاشت 1

road map

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نگاشت حاصل از شناسایی و ارزیابی تحولات آینده که حرکت به‌‌سوی اهداف موردنظر را در اختیار تصمیم‌‌سازان قرار می‌دهد

رئا

Rhea

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دومین قمر زحل با سطحی روشن و یخ‏زده که پُر از دهانه‏های برخوردی است

راه اصلی

major road

واژه‌های مصوب فرهنگستان

راهی که با توجه به عرض آن یا حجم یا سرعت حرکت وسایل نقلیه بر دیگر راه‌ها اولویت دارد

جست‌وجوی هم‌آغاز

پیره

پیره . [ رَ / رِ ] (اِ) پیر. قائم مقام و خلیفه و مرشد. خلیفه و جانشین مشایخ و ارباب طریقت و خانقاه نشین باشد. (برهان ). خلیفه ٔ مشایخ و ارباب طریقت را گویند و چون یکی از مریدان بی طریقتی کند او را چوب طریق بزند. (جهانگیری ) :

پیره

لغت‌نامه دهخدا

پیره . [ رِ ] (اِخ ) بندری بیونان ، واقع در 7هزارگزی جنوب غربی آتن و در حکم اسکله ٔ پای تخت یونان دارای 290 هزار تن سکنه . لنگرگاهی استوار و قشنگ ، کوچه های وسیع و مستقیم ، کارخانه های ریسمان بافی ، کارخانه ٔ

پیره

لغت‌نامه دهخدا

پیره . [ رِ ] (اِخ ) دهی از دهستان گیفان بخش حومه ٔ شهرستان بجنورد. واقع در 53هزارگزی شمال خاوری بجنورد. کوهستانی و سردسیر، دارای 79 تن سکنه . آب آن از چشمه . محصول آنجا غلات . شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو

پیره

لغت‌نامه دهخدا

پیره . [ رِ ] (اِخ ) دهی از دهستان خرق بخش حومه ٔ شهرستان قوچان . واقع در 49هزارگزی باختر قوچان ، سر راه مالرو عمومی خرق به شیرخان . کوهستانی ، سردسیر. دارای 132 تن سکنه . آب آن از چشمه سار. محصول آنجا غلات و

پیره

فرهنگ فارسی عمید

۱. پیر؛ سال‌خورده.۲. (اسم) (تصوف) مرشد.۳. (اسم) خلیفه؛ جانشین مرشد.

جست‌وجوی هم‌قافیه

پیره

لغت‌نامه دهخدا

پیره

لغت‌نامه دهخدا

پیره

لغت‌نامه دهخدا

پیره

لغت‌نامه دهخدا

چپیره

لغت‌نامه دهخدا

چپیره . [ چ َ رَ / رِ ] (اِ) جمعگشتن بود قومی را. (فرهنگ اسدی ). آماده شدن . (شعوری ). چبیره . اجتماع و ازدحام مردم و سپاه : بفرمودشان تا چپیره شدند سپاه و سپهبد پذیره شدند. فردوسی (از فره

درپیوند

بیشتر بدانید

پیره طفل

piretefl

معنی

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا