پیش بند

pišband

معنی

پارچه‌ای که هنگام کار کردن جلو سینه و دامن خود می‌بندند؛ پیش‌دامن.

جست‌وجوی دقیق

پیش بند

لغت‌نامه دهخدا

پیش بند. [ ب َ ] (نف مرکب ) آنکه پیش بندد. آنکه جلو گیرد. آنکه سدّ و مانع سازد برابر چیزی . || (اِ مرکب ) پیش سینه . پیش دامن . پارچه ای مربع مستطیل که از زیر گلو بپائین یا از کمر بپائین فرو آویزند و طرفین آنرا با بندی بگرد کمر بندند گاه طباخی یا خیاطی یا آرایش و جز آن پاکیزه

پیش بند

فرهنگ فارسی عمید

پارچه‌ای که هنگام کار کردن جلو سینه و دامن خود می‌بندند؛ پیش‌دامن.

پیش بند

دیکشنری فارسی به عربی

ميزر

پیش بند

فرهنگ فارسی معین

(بَ) (اِمر.) پارچه ای که به وسیلة آن قسمت جلو سینه و دامن را می پوشانند تا هنگام کار لباس کثیف نشود.

جست‌وجوی هم‌آوا

بوزون X

boson X

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← بوزون اَبَرسنگین

موج S

S wave

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی موج لرزه‏ای حجمی که در آن راستای ارتعاش ذرات بر راستای انتشار عمود است

ارزش سی

C value

واژه‌های مصوب فرهنگستان

مقدار دِنای موجود در ژنگان تک‌لاد یک یاختۀ هوهسته‌ای متـ . ارزش ثابت

ناسازنمای ارزش سی

C value paradox

واژه‌های مصوب فرهنگستان

اختلاف بین ارزش ثابت یک اندامگان و پیچیدگی تکاملی آن متـ . ناسازنمای ارزش ثابت

سامانة مهار پس‌روی

hill holder, hill hold control, hill-start assist control, HHC, hill-start assist, HSA, hill-start control

واژه‌های مصوب فرهنگستان

سامانه‌ای که با ترمزگیری خودکار به مدت چند ثانیه، از حرکت ناخواستة رو به عقب خودرو در سربالایی‌ها جلوگیری می‌کند اختـ . س. م. پ. HAC

جست‌وجوی مشابه

پیش بندر

لغت‌نامه دهخدا

پیش بندر. [ ب َ دَ ] (اِمرکب ) محلهائی در ساحل رود و امثال آن که اثقال را بر کرجی یا کشتی های خرد بار کنند و در بندر دریا بکشتی های بزرگ تحویل کنند.

پیش بندی

لغت‌نامه دهخدا

پیش بندی . [ ب َ ] (حامص مرکب ) جلوگیری . دفع. پیشگیری . || تمهید مقدمه ٔ مطلب . تهیه و حاضر کردن وسایل برای کاری : فلان برای مرافعه ٔ خود پیش بندی خوبی کرده بود، یعنی مقدماتی نیکو آماده ساخته بود.

پیشانی بند

لغت‌نامه دهخدا

پیشانی بند. [ ب َ ] (اِ مرکب ) عصابه . پنجه بند. سربند مرصع زنان و آنرا استفان نیز گویند. رجوع به استفان شود. (شعوری ج 1 ص 257).

پیش بندر

فرهنگ فارسی عمید

محلی در کنار رودخانه یا ساحل دریا که بارها را از آنجا با قایق یا کرجی به بندر اصلی و کشتی برسانند.

پیشانی بند

دیکشنری فارسی به انگلیسی

headband

جست‌وجوی متن

banderoled

دیکشنری انگلیسی به فارسی

بند بند

straphead

دیکشنری انگلیسی به فارسی

بند بند

bindlet

دیکشنری انگلیسی به فارسی

بند بند

bracings

دیکشنری انگلیسی به فارسی

بند بند

ساماکچه

فرهنگ فارسی عمید

۱. سینه‌بند؛ پیش‌بند.۲. سینه‌بند زنان؛ پستان‌بند.

جست‌وجوی هم‌آغاز

پیش

لغت‌نامه دهخدا

پیش . (اِ) برگ درخت خرما. (جهانگیری ). برگ خرما (لغت بلوچ در چاه بهار و نیک شهر). شاخ درخت خرما. (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا). بگفته ٔ رشیدی لیف خرما، اما در اکثر نسخ پیشن و پیشند است . (انجمن آرا). عباب . || پیس . (برهان ). خرمای ابوجهل . (برهان ).

پیش

لغت‌نامه دهخدا

پیش . (اِ) ساحل . کنار : بیامد تهمتن به توران زمین خرامید تا پیش دریای چین . فردوسی .ز خرگاه تا پیش دریای چین ترا بخشم و گنج ایران زمین . فردوسی .ز کشمیر تا پیش دریای چین برو ش

پیش

لغت‌نامه دهخدا

پیش . (اِ) ضمه و تلفظ آن «اُ» باشد. ضم ّ (حرکت ). رفع (اِعراب ). یکی از سه حرکت حروف ، دو حرکت دیگر زبر یا فتح و زیر یا کسر است . نیز رجوع به تاریخ تمدن اسلام جرجی زیدان ج 3 ص 55 فصل تاریخ حرکات حروف شود.

پیش

لغت‌نامه دهخدا

پیش . (اِ) قُبُل . مقابل پس ، دُبُر. مقابل پشت . || بخش قدامی . مقابل قسمت خلفی از چیزی : بدرد همی پیش پیراهنش درخشان شود آتش اندر تنش . فردوسی .عقوة، ساحة؛ پیش در. کاثبة؛ پیش شانه جای اسب . هجنع؛ موی پیش سر رفته .

پیش

لغت‌نامه دهخدا

پیش . (اِ) نام هر یک از چهار دندان که دو بر بالا و دو به زیر است در پیش دهان و آنرا به تازی ثنیه و جمع آنرا ثنایا گویند.

جست‌وجوی هم‌قافیه

دست پیش

لغت‌نامه دهخدا

دست پیش . [ دَ ] (ص مرکب ) کنایه از گدا و سائل .(آنندراج ). || دادخواه . (ناظم الاطباء).

درپیش

لغت‌نامه دهخدا

درپیش . [ دَ ] (ق مرکب ) سابق . سابقاً. پیش از این . قبل از این . آنفا. (ناظم الاطباء). متقدما. در جلو: اسلاف ، تقدم ؛ در پیش فرستادن . (دهار).- در پیش آمدن ؛ نزدیک آمدن . (ناظم الاطباء).- || قبل از این آمدن . (ناظم الاطباء).- || مقاومت نم

دست پیش

لغت‌نامه دهخدا

دست پیش . [ دَ ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سبقت گیری . نخست آغازی . پیشی گیری : دست پیش بدل ندارد. دست پیش زوال ندارد. دست دست پیش دستان است .- دست پیش را گرفتن ، یادست پیش (با فک اضافه ) گرفتن ؛ در تداول ، پیشدستی کردن . سبقت گرفتن : دست پیش را

دوپیش

لغت‌نامه دهخدا

دوپیش . [ دُ ] (اِ مرکب ) (اصطلاح نحو) دوضمه . رفع. و تلفظ آن [ اُن ْ ] باشد و به صورت ( ٌ ) در بالای حرف قرار می گیرد: رجل ٌ فخر. (یادداشت مؤلف ).

پی پیش

لغت‌نامه دهخدا

پی پیش . (اِ) در تداول اطفال ، گربه . پی پیشی .

درپیوند

بیشتر بدانید

پیش بند

pišband

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به عربی

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا