ترجمه مقاله

پیغو

piqu

پرنده‌ای شکاری از تیرۀ باز با بال‌های سفید، نوک سیاه و چشم‌های قهوه‌ای مایل به قرمز.

پیغو

لغت‌نامه دهخدا

پیغو. [ پ َ ] (اِخ ) (ملک کمال الدین ) عوفی در لباب الالباب آرد: «الملک المعظم پیغو ملک . در نوبت ایالت او اهل مرغینان و کاشان با عیشی تن آسان بودند و او پادشاهی بود که هم قوت فضل داشت و هم فضل قوت ، آسمانی بر زمین و آفتابی در زین . اشعار او مدون است و دیوان شعر او با صغر حجم

غَو

لغت‌نامه دهخدا

غَو. [ غ َ وِن ْ ] (ع ص ) شتربچه ٔ ناگواردکرده ٔ تخمه زده . (منتهی الارب ). شتربچه ٔ از شیر بازگرفته که تخمه زند و اندرون وی فاسد شود بسبب شیرخواری ، یا آنکه از شیر منع شود و لاغر و نزدیک به مرگ گردد. (از اقرب الموارد). || گمراه و نومید. (منتهی الارب ): رجل غَو؛ مرد گمراه . (

ترجمه مقاله