چهاربالش نهلغتنامه دهخداچهاربالش نه . [ چ َ / چ ِ ل ِ ن ِه ْ ] (نف مرکب ) مسندنهنده . رجوع به چاربالش نه شود.
چهاربالش نشینلغتنامه دهخداچهاربالش نشین . [چ َ / چ ِ ل ِ ن ِ ] (نف مرکب ) آنکه بر چهار بالش متکی شود. صدرنشین . مسندنشین . رجوع به چاربالش نشین شود.
آکینلغتنامه دهخداآکین . (اِ) آکنه . حشو : بهر آکین چاربالش اوست هر پری کاین کبوتر افشانده ست . خاقانی .و رجوع به آگین شود.