چاقچورلغتنامه دهخداچاقچور. (اِ) چاخچور. چاقشور. دولاغ . شلواری فراخ و دو پاچه بهم پیوسته که از کمر تا نوک انگشتان پای را مستور میداشت و زنان هنگام بیرون رفتن از خانه میپوشیدند. نوعی جامه ٔ زنانه مخصوص پوشانیدن هردو پای از بالای ران تا نوک انگشتان . لباسی است مخصوص پای زنان که از پنجه ٔ پا تا کم
هقورلغتنامه دهخداهقور. [ هََ ق َوْ وَ ] (ع ص ) دراز گنده اندام گول . (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
اکورلغتنامه دهخدااکور. [ اَک ْ وُ ] (ع اِ) ج ِ کور. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به کور شود.
چادر چاقچورلغتنامه دهخداچادر چاقچور. [ دَ / دُ ](اِ مرکب ) جامه ٔ زنان آنگاه که از خانه بیرون میرفتند مرکب از شلواری فراخ و دوپاچه بهم پیوسته که از کمر تا نوک انگشتان پای را می پوشید (چاقچور) و چادری چون عبایی فراخ که از فرق سر تا پای ایشان میرسید.
چادر چاقچوریلغتنامه دهخداچادر چاقچوری . [ دَ / دُ ] (ص نسبی ) زنی که چادر و چاقچور پوشیده است . || کنایه است از جنس زن .
چادر چاقچورلغتنامه دهخداچادر چاقچور. [ دَ / دُ ](اِ مرکب ) جامه ٔ زنان آنگاه که از خانه بیرون میرفتند مرکب از شلواری فراخ و دوپاچه بهم پیوسته که از کمر تا نوک انگشتان پای را می پوشید (چاقچور) و چادری چون عبایی فراخ که از فرق سر تا پای ایشان میرسید.