چاودار

čāvdār

معنی

گیاهی از خانوادۀ غلات با خوشۀ بلند و برگ‌های پهن که از دانۀ آن مشروبات الکلی تهیه می‌کنند و یا به عنوان خوراک حیوانات استفاده می‌شود.

جست‌وجوی دقیق

چاودار

لغت‌نامه دهخدا

چاودار. (اِ) چودار. چودر. ویبگ . گیاهی هرزه که در غله زار روید و دانه ٔ آن چون گندمی لاغر و کشیده است . قسمی گندم وحشی . نوعی از حبوبات که در میان گندم و جو پیدا آید. و رجوع به چودار شود.

چاودار

فرهنگ فارسی عمید

چاودار

دیکشنری فارسی به عربی

جاودار

چاودار

فرهنگ فارسی معین

(اِ.) گیاهی از نوع غلات که ارتفاعش تا دو متر هم می رسد.خوشه های دراز و برگ های پهن دارد. بیشتر در زمین های خشک و آهکی می روید، دانه هایش برای تهیة آرد و نان به کار می رود.

جست‌وجوی هم‌آوا

اوضار

لغت‌نامه دهخدا

اوضار. [اَ ] (ع اِ) ج ِ وَضَر. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). رجوع به وضر شود.

اِیودار

گویش بختیاری

عیبدار، معیوب.

گاودار

فرهنگ فارسی عمید

کسی که گاو نگهداری کند و گاو پرورش بدهد.

گاودار

لغت‌نامه دهخدا

گاودار. (اِخ )دهی است از دهستان لیراوی بخش دیلم شهرستان بوشهر، واقع در 240 هزارگزی جنوب دیلم و 6 هزارگزی راه ساحلی دیلم به گناوه ، جلگه گرمسیر مرطوب و مالاریائی ، دارای 215 ت