ترجمه مقاله

چای

čāy

۱. (زیست‌شناسی) درختچه‌ای با برگ‌های دندانه‌دار که معمولاً در نقاط معتدل و مرطوب می‌روید.
۲. (زیست‌شناسی) برگ‌های این گیاه که دارای تئین، نئوفیلین، تانن، اسیدگالیک، ویتامین C
۳. دم‌کردۀ برگ‌های خشک این گیاه که به‌صورت نوشیدنی گرم مصرف می‌شود.
⟨ چای آق‌پر: (زیست‌شناسی) نوعی چای با پرهای سفید.
⟨ چای باروتی: (زیست‌شناسی) نوعی چای مرغوب شکسته و بسیار‌نرم.
⟨ چای‌ پر‌درشت: (زیست‌شناسی) نوعی چای.
⟨ چای زرین: (زیست‌شناسی) نوعی چای با پرهای درشت و زردرنگ.
⟨ چای سبز: (زیست‌شناسی) نوعی چای محرک با طعم تند که برگ‌های آن را پس از چیدن فوراً در هوای آزاد خشک می‌کنند.
⟨ چای سفیدپر: (زیست‌شناسی) = ⟨ چای آق‌پر

چای

لغت‌نامه دهخدا

چای . (چینی ، اِ) معروف است و آن برگی باشد که از ختای آورند و جوشانیده مانند قهوه بخورند، منفعت بسیار دارد و مضرت شراب را دفع کند. (برهان ) (آنندراج ). معروف و مشهور است به چای و آن برگی است که از چین و ختا آورند و در آب جوشانیده مانند قهوه خورند و خاصیت آن بسیار است و مضرت ش

چای

فرهنگ فارسی عمید

۱. (زیست‌شناسی) درختچه‌ای با برگ‌های دندانه‌دار که معمولاً در نقاط معتدل و مرطوب می‌روید.۲. (زیست‌شناسی) برگ‌های این گیاه که دارای تئین، نئوفیلین، تانن، اسیدگالیک، ویتامین C۳. دم‌کردۀ برگ‌های خشک این گیاه که به‌صورت نوشیدنی گرم مصرف می‌شود.⟨ چای آق‌پر: (زیست‌شناسی) نوعی چای با

چای

Camellia

واژه‌های مصوب فرهنگستان

سرده‌ای درختچه‌ای یا درختی همیشه‌سبز از چائیان با حدود 120 گونۀ پراکنده در شرق آسیا؛ برگ‌های آنها براق و تخم‌مرغی است و گل‌هایشان در حالت خودرو پنج تا هفت گلبرگ دارد که تعداد زیادی پرچم زرد را در بر گرفته‌اند و کاسبرگ‌هایشان هم‌زمان با شکوفایی گلبرگ‌ها میریزد

چای خطائی

لغت‌نامه دهخدا

چای خطائی . [ خ َ ](اِ مرکب ) نباتی است ساقش زیاده بر دو ذرع و سرخ و برگش مایل به بنفشی گرم باعتدال و تر و ملین و منضج و مقوی هاضمه و ضماد شحیه ٔ او جهت اورام صلبه و تسکین درد بواسیر نافع و نطول او معرق و منوم و مضر معده بارد رطب و مصلحش بادیان خطائی و رازیانه است و ابن تلمیذ

دلی چای

لغت‌نامه دهخدا

دلی چای . [ دَ ] (اِخ ) (از: ترکی دلی ، به معنی دیوانه + چای ، به معنی رود) شعبه ای است از رود حبله رود در ناحیه ٔ خوار تهران . (جغرافیای طبیعی کیهان ). رود کوتاهی است در شمال ایران این رود در ناحیه ٔ دماوند از کوههای مومج سرچشمه گرفته وارد دشت خوار می شود و همه جا مجرای آن د

ترجمه مقاله