چاشنی خورفرهنگ فارسی عمیدکسی که یک بار مزۀ چیزی را چشیده و از آن لذت برده و بازهم در آروزی آن است؛ چاشتهخور؛ چشته خور.
چسته خوارلغتنامه دهخداچسته خوار. [ چ َ ت َ / ت ِ خوا / خا] (نف مرکب ) کسی که اطعمه ٔ مرغوب بی تلاش روزی او شود، چرا که «چسته » چیزی خوردنی است . (غیاث ) (آنندراج ). چشته خوار. چشته خور. رجوع به چشته و چشته خور شود.