چله

čelle

۱. روز چهلم وقوع امری.
۲. ایامی در تابستان و زمستان که اوج شدت گرما یا سرماست.
۳. [مجاز] مکان خلوتی که صوفیان در آن به ریاضت می‌پردازند.
۴. (تصوف) چهل روزی که صوفیان در آن به ریاضت و عبادت می‌پردازند.
⟨ چلهٴ تابستان:
۱. چهل روز اول تابستان.
۲. [مجاز] موسم شدت گرما.
⟨ چلهٴ زمستان:
۱. چهل روز اول زمستان (از اول دی تا دهم بهمن).
۲. [مجاز] موسم شدت سرما.
⟨ چلهٴ کوچک: بیست روز پس از چلۀ اول زمستان، از دهم بهمن تا آخر بهمن.
⟨ چله‌ گرفتن: (مصدر لازم)
۱. (تصوف) مدت چهل روز در گوشه‌ای به‌سر بردن و به ذکر و عبادت مشغول شدن.
۲. خواندن ذکر و دعاهایی به مدت چهل روز برای گرفتن حاجت.
۳. مراسم روز چهلم فوت کسی را در سر خاک او برگزار کردن.
⟨ چله‌ نشستن: (مصدر لازم) (تصوف)
۱. مدت چهل روز به آداب چله‌نشینان در کنجی معتکف شدن و به ریاضت و عبادت پرداختن.
۲. [مجاز] خانه‌نشین شدن؛ دوری کردن از معاشرت با مردم

۱. اربعین، چهلم
۲. ریاضتچهل روزه، چلهنشینی
۳. سردترین چهل روززمستان
۴. گرمترین چهل روز تابستان
۵. تار
۶. زهکمان، وتر، زه
۷. اربعین، چهلم
۸. اعتکاف، چلهنشینی، عزلت
۹. زاویه، زاویه ریاضت
۱۰. اوجگرما، چهل روز نخست تابستان اوجسر