چهارگوهرلغتنامه دهخداچهارگوهر. [ چ َ / چ ِ گ َ / گُو هََ] (اِ مرکب ) چهارعنصر. عناصر چهارگانه : گفتم چهارگوهر گشته ست پایدارگفتا مزاج مختلف آرنده ٔ عبر. ناصرخسرو.رجوع
هارهورلغتنامه دهخداهارهور. [ رَ هََ رَ ] (اِخ ) نام ناحیه ای در هند، چنانکه در کتاب «سنکهت براهمهر» آمده است . (ماللهند ص 149).
حورورلغتنامه دهخداحورور. [ ح َ ] (ع اِ) چیز. (منتهی الارب ): مااصبت حوروراً؛ نرسیدم بچیزی . (منتهی الارب ).
چهارچهارلغتنامه دهخداچهارچهار. [ چ َ / چ ِ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب )مربع. چهارضلعی . رُباع . || چارچار. چهار روز از آخر چهله ٔ بزرگ و چهار روز از اول چهله ٔ کوچک زمستان که مصادف است با ششم تا چهاردهم بهمن ماه .
چهارترکیبلغتنامه دهخداچهارترکیب . [ چ َ / چ ِ ت َ ] (اِمرکب ) چهارگوهر. چهارعنصر. رجوع به چارترکیب شود.
چارترکیبلغتنامه دهخداچارترکیب . [ ت َ ] (اِ مرکب ) چهارگوهر. چهارعنصر : از این چارترکیب آراسته ز هر گوهری عاریت خواسته .نظامی .
چارگوهرفرهنگ فارسی عمید= چهارگوهر: ◻︎ چو این چارگوهر به جای آمدند / ز بهر سپنجیسرای آمدند (فردوسی: ۱/۶).
چهارخواهرلغتنامه دهخداچهارخواهر. [ چ َ / چ ِ خوا / خا هََ ] (اِ مرکب ) کنایه از چهارعنصر است . چهارگوهر. چهارآخشیج : وین هر چهارخواهر زاینده با بچگان بی عدد و بی مر.ناصرخسرو.</
چارگهرلغتنامه دهخداچارگهر. [ گ ُ هََ ] (اِ مرکب ) چارگوهر. چار عنصر. چارآخشیج . عناصر اربعه . آب و خاک و باد و آتش : پسری چون تو نزادند در این شش روزن هفت سیاره و نه دایره و چارگهر. سنایی .پیر حکمت نه پیر هفت اخترپیر ملت نه پیر چ