ژادلغتنامه دهخداژاد. (اِخ ) نام خلیجی از خلیجهای آلمان در دریای شمال که بندر ویلهلمشافن بر ساحل آن است .
هت هتلغتنامه دهخداهت هت . [ هََ هََ ] (ع اِ صوت ) کلمه ای است که بدان شتررا بر آب زجر کنند. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). صوتی است که بدان شتر را به سوی آب رانند. (اقرب الموارد). اذا وقف البعیر علی الردهة فلاتقل له هت هت ، مثلی است که برای ترک اصرار در پند و اندرز در مورد کسی که هوش وی آشکار
يشمدیکشنری عربی به فارسیژاد , اسب پير , يابو يا اسب خسته , زن هرزه , زنکه , مرد بي معني , دختر لا سي , پشم سبز , خسته کردن , از کار انداختن (در اثر زياده روي)
پهلونژادلغتنامه دهخداپهلونژاد. [ پ َ ل َ ن ِ ] (ص مرکب ) پهلونسب . از دوده ٔ پهلوانان و بزرگان : که شاید چو ما هر دو پهلونژادز کار بشایسته آریم یاد. فردوسی .چو نامه بمهر اندر آمد بدادبدست یکی گرد پهلونژاد. فرد
پیغونژادلغتنامه دهخداپیغونژاد. [ پ َ / پ ِ ن ِ ] (ص مرکب ) از نژاد پیغو. ملک و امیر قسمتی از ترکستان : گو گرد کش نیزه اندر نهادبر آن نره دیوان پیغو نژاد. دقیقی .دبیرش مر آن نامه را برگشادبخواندش بر
خاقان نژادلغتنامه دهخداخاقان نژاد. [ ن ِ ] (ص مرکب ) از دوده ٔ خاقان . از نسل خاقان . از طایفه ٔ خاقان . منسوب بخاقان : که خاقان نژاد است و بدگوهر است ببالا و دیدار چون مادر است . فردوسی .تو خاقان نژادی نه از کیقبادکه کسری ترا تاج بر
خوب نژادلغتنامه دهخداخوب نژاد. [ ن ِ ] (ص مرکب ) از نژاد خوب . خوش اصل . اصیل . نژاده : پادشاهی نشست خوب نژاد. (از تاریخ بیهقی ).
خوش نژادلغتنامه دهخداخوش نژاد. [ خوَش ْ / خُش ْ ن ِ ](ص مرکب ) اصیل . که نژاد خوش دارد. خوش نسل . نژاده .