لغتنامه دهخدا
کاتب دمشقی . [ ت ِ ب ِ دِ م َ ] (اِخ ) احمدبن محمدبن علی بن یحیی بن صدقه ٔ تغلبی ، ادیب شاعر کاتب دمشقی مکنی به ابوعبداﷲ از مشاهیر ادبا و شعراء دمشق اوائل قرن ششم هجرت و دیوانش مشهور و اشعارش در غایت جودت و ملاحت است . در بلاد بسیاری سیاحت هاکرد و مدایحی گفت و ببلاد عجم نیز ر