کاج خواری

kājxāri

معنی

آن‌که سیلی و پس‌گردنی بخورد: ◻︎ بدان تا کاج‌خواری پیشه گیرد / چو شاگردان پذیرد زخم استاد (سوزنی: لغت‌نامه: کاج‌خواری).

جست‌وجوی دقیق

کاج خواری

لغت‌نامه دهخدا

کاج خواری . [ خوا / خا ] (حامص مرکب ) سیلی خواری : بدان تا کاج خواری پیشه گیردچو شاگردان پذیرد زخم استاد.سوزنی .

کاج خواری

جست‌وجوی هم‌آوا

تخت روان‌کاوی

analytic couch, couch

واژه‌های مصوب فرهنگستان

در روان‌کاوی، تخت مطب روان‌کاو که بیمار بر روی آن دراز می‌کشد و در این حالت تداعی آزاد در ذهن او تسهیل میشود و توجه او به دنیای درون و احساساتش افزایش می‌یابد

محصول فروشی

cash crop, cash grain

واژه‌های مصوب فرهنگستان

محصولی که زارعان مستقیماً و به‌آسانی آن را به فروش می‏رسانند و به مصارف دیگر از قبیل تغذیۀ دام نمی‏رسد

قاز و نیم قاز

پول الکترونیکی

electronic money, electronic cash, cybermoney, cybercash, DigiCash, digital money, digital cash

واژه‌های مصوب فرهنگستان

پولی که ازطریق اینترنت ردوبدل می‌شود متـ . ای‌ ـ پول e-money, e-cash

خارا

CaaS

جست‌وجوی هم‌آغاز

کاج

لغت‌نامه دهخدا

کاج . (اِ) پوست سبز بادام و پسته و غیر آنها در تکلم خراسان . (فرهنگ نظام ).

کاج

کاج . (اِ) چک . تپانچه . قفا. سیلی . سیلی و گردنی . (برهان ). پس گردنی . پشت گردنی . کشیده . لت : گوئی که منم مهتر بازار نمدهابس کاج خورد مهتر بازار و زبگر. منجیک .مرد را گشت گردن و سر و پشت سر بسر کوفته به کاج

کاج

لغت‌نامه دهخدا

کاج . (اِخ ) دهی از دهستان بخش رزن شهرستان همدان ، واقع در 15هزارگزی جنوب خاوری رزن و 3هزارگزی خاور قروه . جلگه . سردسیر. مالاریائی ، سکنه 1450 تن . آب آن از قنات . محصول آنج

کاج

لغت‌نامه دهخدا

کاج . (اِخ ) دهی از دهستان پشت کوه بخش اردل شهرستان شهرکرد، واقع در 8هزارگزی شمال اردل و 9 هزارگزی راه عمومی مالرو. کنار رودخانه ٔ کوهرنگ جلگه . معتدل . سکنه 1089 تن است . زب

کاج

لغت‌نامه دهخدا

کاج . (اِخ ) دهی کوچکی است از دهستان براآن . بخش حومه شهرستان اصفهان ، واقع در 18هزارگزی جنوب خاور اصفهان و یک هزارگزی شمال زاینده رود. جلگه . معتدل . سکنه ٔ آن 77 تن است زبان آنان فارسی . آب آن اززاینده رود

جست‌وجوی هم‌قافیه

شبخوش کاج

لغت‌نامه دهخدا

شبخوش کاج . [ ش َ خُش ْ ] (اِخ ) دهی است از دهستان خیرورد کنار بخش مرکزی شهرستان نوشهر. دارای 40 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3).

دیر کاج

لغت‌نامه دهخدا

دیر کاج . [ دَ رِ ] (اِخ ) نام رباطی است بین قم و ری . (فرهنگ جهانگیری ).

کنکاج

لغت‌نامه دهخدا

کنکاج . [ ک ِ / ک َ ] (ترکی - مغولی ، اِ) کنگاج . کنگاش . (فرهنگ فارسی معین )(ناظم الاطباء). رجوع به کنگاج و ترکیبهای آن شود.

کاج

لغت‌نامه دهخدا

کاج . (اِ) پوست سبز بادام و پسته و غیر آنها در تکلم خراسان . (فرهنگ نظام ).

کاج

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

کاج خواری

kājxāri

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فرهنگ گنجواژه

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا