کاردیدگیلغتنامه دهخداکاردیدگی . [ دی دَ / دِ ] (حامص مرکب ) عمل و کیفیت کاردیده . کارآزمودگی . تجربه . رجوع به کاردیده شود.
کاردیدهلغتنامه دهخداکاردیده . [ دی دَ / دِ ] (ن مف مرکب )کارآزموده و تجربه کرده . (ناظم الاطباء). مجرب . آزموده . گرم و سرد روزگار چشیده . کارافتاده : چنین گفت با نامور بخردان جهاندیده و کاردیده ردان . فردوسی
کاردیدهفرهنگ فارسی عمید١. کارآزموده؛ باتجربه.٢. کارزاردیده؛ جنگدیده: ◻︎ به کارهای گران مرد کاردیده فرست / که شیر شرزه درآرد به زیر خمّ کمند (سعدی: ۱۶۱).
ناکاردیدگیلغتنامه دهخداناکاردیدگی . [ دی دَ / دِ ] (حامص مرکب ) نامجربی . بی تجربگی . کاردیده نبودن . ناآزمودگی . حالت و صفت ناکاردیده . رجوع به ناکاردیده شود.