کافرکیشلغتنامه دهخداکافرکیش . [ ف ِ /ف َ ] (ص مرکب ) بی دین و آنکه ملت او خلاف شرع باشد. (آنندراج ). کسی که بی دین باشد. (ناظم الاطباء). کسی که به مذهب کفار باشد. (شعوری ج 2 ص 242) <span class="
کافرکشلغتنامه دهخداکافرکش . [ ف ِ / ف َ ک ُ ] (نف مرکب ) کشنده ٔ کافران . آنکه کافران را بکشد : شاه در بر گرفت زاهد راشیر کافرکش مجاهد را.نظامی .
کافرکشلغتنامه دهخداکافرکش . [ ف َ ک ُ ] (اِخ ) ده کوچکی است از بخش معلم کلایه شهرستان قزوین وسکنه ٔ آن 39 تن است . (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).
کافرکیشیلغتنامه دهخداکافرکیشی . [ ف ِ / ف َ ] (حامص مرکب ) کافرکیش بودن . کیش و آئین کافران داشتن : این نه صوفیگری و درویشی است نامسلمانی و کافرکیشی است . جامی .رجوع به کافرکیش شود.
کافرکیشیلغتنامه دهخداکافرکیشی . [ ف ِ / ف َ ] (حامص مرکب ) کافرکیش بودن . کیش و آئین کافران داشتن : این نه صوفیگری و درویشی است نامسلمانی و کافرکیشی است . جامی .رجوع به کافرکیش شود.
کافرنهادلغتنامه دهخداکافرنهاد. [ ف ِ / ف َ ن ِ / ن َ ] (ص مرکب ) کافرکیش . کافرخوی : چنان لرزد دل کافرنهادم بر حیات خودکه قطع رشته ٔ جان قطع زنار است پنداری .صائب (از آنندراج
سرچشمه دارلغتنامه دهخداسرچشمه دار. [ س َ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ] (نف مرکب ) کسی که مخترع و مبتدع امری باشد. (غیاث ) (آنندراج ) : سرمه دارد شکوه ای از چشم کافرکیش اوپیش آن سرچشمه دار نامسلمانی بگو.<
کافر شکستنلغتنامه دهخداکافر شکستن . [ ف ِ / ف َ ش ِ ک َ ت َ ] (مص مرکب )بر کافر پیروز شدن . کافر را شکست دادن : در تو آن مردی نمی بینم که کافر بشکنی بشکن ار مردی هوای نفس کافرکیش را.سعدی .
دمدارلغتنامه دهخدادمدار. [ دُ ] (نف مرکب ) دارنده ٔ دم . هر حیوانی که دارای دم باشد مانند اسب و استر. (ناظم الاطباء). || دنباله دار. دارای دنبال .- ستاره ٔ دم دار ؛ ذوذنب . (ناظم الاطباء). || ضعف مذهب را نیز گویند. (لغت محلی شوشتر). || کنایه از حیوان و بیشعور اس
کمان ابرولغتنامه دهخداکمان ابرو. [ ک َ اَ ] (ص مرکب ) از اسمای محبوب است . (آنندراج ). کسی که ابروی وی خمیده مانند کمان باشد. (ناظم الاطباء). معشوقی که ابروان او مانند کمان منحنی باشد. (فرهنگ فارسی معین ). آنکه ابرویی مقوس و بخم دارد. صاحب ابرویی چون کمان مقوس . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) <span c
کافرکیشیلغتنامه دهخداکافرکیشی . [ ف ِ / ف َ ] (حامص مرکب ) کافرکیش بودن . کیش و آئین کافران داشتن : این نه صوفیگری و درویشی است نامسلمانی و کافرکیشی است . جامی .رجوع به کافرکیش شود.
