کالوس

kālus

معنی

ابله؛ نادان: ◻︎ ملول مردم کالوس بی‌محل باشد / مکن نگارا، این خوی و طبع را بگذار (ابوالمؤید بلخی: شاعران بی‌دیوان: ۵۹).

جست‌وجوی دقیق

کالوس

لغت‌نامه دهخدا

کالوس . (ص ) مردم خربط. (فرهنگ اسدی ). نادان و ابله و بی عقل و احمق باشد. (برهان ) (از آنندراج ). کودن . بی خرد : ملول مردم ، کالوس بی محل باشدمکن نگارا! این خوی و طبع را بگذار. ابوالمؤید بلخی (فرهنگ اسدی ص <span class="h

کالوس

فرهنگ فارسی عمید

کالوس

دیکشنری فارسی به انگلیسی

confiding

کالوس

فرهنگ فارسی معین

(ص .) نادان ، ابله .

جست‌وجوی هم‌آوا

کاپلوش

لغت‌نامه دهخدا

کاپلوش . [ پ ِ ] (اِخ ) دژخیم پاریس (از 1411 تا 1418 م .). یکی از سران حرس «بورگینیون » در عهد شارل ششم . به امر «ژان بیباک » وی را گردن زدند.

کالپوس

لغت‌نامه دهخدا

کالپوس . (اِخ ) سرسلسله ٔ خانواده ٔ کالپورنیوس بوده است . (ترجمه ٔ تاریخ تمدن قدیم ص 496).

کالپوش

لغت‌نامه دهخدا

کالپوش . (اِخ ) نام چمنی است نزدیک به بجنورد. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 178). چمنی بزرگ و وسیع در کثرت آب و علف مثل است . از سمتی به گرگان و از سمتی به جاجرم و از جانبی به نردین و از طرف دیگر به فرنگ فارسیان محدود است . کوهستانی است . و چشمه ها

کالوش

لغت‌نامه دهخدا

کالوش . (اِ) کالجوش . کالیجوش . کله جوش . کالیوش . کالوشه . رجوع به کالجوش شود.

کالوز

لغت‌نامه دهخدا

کالوز. (ع ص ، اِ) آنکه برای آب با سلاح بیرون آید وقتی که در سرآب خصومتی باشد. ج ، کوالیز. (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی مشابه

کالوسیه

لغت‌نامه دهخدا

کالوسیه . [ سی ی ِ ](اِخ ) ده کوچکی است از دهستان ای تیوند بخش مرکزی شهرستان شوشتر که در 82هزارگزی جنوب خاوری شوشتر و 4هزارگزی باختر شوسه ٔ مسجد سلیمان به هفتگل واقع است . و50</span

کالوسک

لغت‌نامه دهخدا

کالوسک . (اِ) باقلا را گویند. (برهان ) (شعوری ج 2 ورق 248). به فارسی باقلی است . (فهرست مخزن الادویه ). فول . باقالی . باقلی .

کالوسک

فرهنگ فارسی عمید

= باقلا

حقه ٔ کالوس

لغت‌نامه دهخدا

حقه ٔ کالوس . [ ح ُق ْ ق َ / ق ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) یکی از سی لحن باربد و نام نوائی از موسیقی : چو قند از حقه ٔ کالوس دادی شکر کالای او را بوس دادی . نظامی .و در بعض لغ

جست‌وجوی متن

کانا

فرهنگ مترادف و متضاد

ابله، احمق، خل، زودباور، کالوس، کالیو، کودن، مدمغ، نادان، ناقصالعقل ≠ عاقل

کالیو

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. ابله، بیخبر، کالوس، نادان ۲. اصم، کر، ناشنوا ۳. حیران، حیرتزده، سرگردان، سرگشته

حقه ٔ کاووس

لغت‌نامه دهخدا

حقه ٔ کاووس . [ ح ُق ْ ق َ / ق ِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نام لحنی و نوایی . (شرفنامه ٔ منیری ). رجوع به حقه ٔ کالوس شود.

دودکانز

لغت‌نامه دهخدا

دودکانز. [ دُ دِ ن ِ ] (اِخ ) نام مجمع الجزایری است مرکب از 12 جزیره و 2680 هزارگز مربع مساحت و 123021 تن جمعیت متعلق به یونان میان آسیای صغیر و جزیره ٔ کرت ، شهر عمده اش رود

بی محل

لغت‌نامه دهخدا

بی محل . [ م َ ح َل ل / م َ ح َ ] (ص مرکب )(از: بی + محل ) بیجای . (آنندراج ). نابجای . (یادداشت مؤلف ) : در عقد نکاح و عروسی وی [ طغرل ]تکلفهای بی محل نمود. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 254

جست‌وجوی هم‌آغاز

کالوسیه

لغت‌نامه دهخدا

کالوسک

لغت‌نامه دهخدا

کالوسک

فرهنگ فارسی عمید

= باقلا

جست‌وجوی هم‌قافیه

جزیره ٔ بنکالوس

لغت‌نامه دهخدا

جزیره ٔ بنکالوس . [ ج َ رَ ی ِ ؟ ] (اِخ ) یا لنکابالوس . در دریای اعظم اندر مغرب کله واقع است . مردمان او برهنه اند و خواسته ٔ ایشان آهن است و طعامشان موز است . (از حدود العالم چ دانشگاه ص 20).

حقه ٔ کالوس

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

کالوس

kālus

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا