کاهللغتنامه دهخداکاهل . [ هَِ ] (ص ) تن آسان . تن پرور. تنبل . (یادداشت مؤلف ). سست . (غیاث )[ : چغانیان ] ناحیتی بزرگ است وبسیار کشت و برز و برزیگران کاهل . (حدود العالم ).که اندر جهان سود بی رنج نیست کسی را که کاهل بود گنج نیست . فردوسی
کاهللغتنامه دهخداکاهل . [ هَِ ] (ع اِ) میان دو کتف ستور. (غیاث ). قسمت بالای پشت بدن که گردن بدان پیوندد و آن ثلث بالای ستون فقرات است و در آن شش مهره است . یا میان دو کتف یا پیوندگاه گردن در پشت ... ج ، کواهل . (از اقرب الموارد). سر کتف و استخوان برآمده ٔ کرانه ٔ دوش ستور یا عام است یا دوش ک
قاحلدیکشنری عربی به فارسیخشک , باير , لم يزرع , خالي , بيمزه , بيروح , بي لطافت , نازا , عقيم , بي ثمر , بي حاصل , تهي , سترون
کاهگلگویش خلخالاَسکِستانی: andum دِروی: andum شالی: andum کَجَلی: gel-sömar کَرنَقی: andum کَرینی: andum کُلوری: fâr/ andum گیلَوانی: andüm لِردی: andum
کاهگلگویش خلخالاَسکِستانی: andum دِروی: andum شالی: andum کَجَلی: gel-sömar کَرنَقی: andum کَرینی: andum کُلوری: fâr/ andum گیلَوانی: andüm لِردی: andum