کاهیدنلغتنامه دهخداکاهیدن . [ دَ ] (مص ) کاستن . کم شدن . نقصان یافتن . (برهان ) : از امروز تا سال هشتادوپنج بکاهدش رنج و ببالدش گنج . فردوسی .از آن زر بجایست و ما برگذارکه چون ما نکاهد وی از روزگار. فردوسی
قاعدینلغتنامه دهخداقاعدین . [ ع ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ قاعد در حالت نصبی و جری : فضل اﷲ المجاهدین علی القاعدین اجراً عظیماً. (قرآن 95/4). رجوع به قاعد شود.
قَاعِدِينَفرهنگ واژگان قرآننشسته ها - خانه نشينان(در آيات مورد نظرمنظور کساني هستند که به جنگ نرفته اند)
کوادنلغتنامه دهخداکوادن . [ ک َ دِ] (ع اِ) ج ِ کودن و کَودَنی ّ. (اقرب الموارد). ج ِ کودن . (معجم متن اللغة). رجوع به کودن و کودنی شود.
کاهدونلغتنامه دهخداکاهدون . (اِخ ) دهی است از بخش بافت شهرستان سیرجان . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8).
محقفرهنگ فارسی معین(مَ) [ ع . ] 1 - (مص م .) تأخیر گردانیدن . 2 - محو کردن ، پاک کردن . 3 - کاستن ، کاهانیدن . 4 - (مص ل .) کاهیدن .
