کاووکلغتنامه دهخداکاووک . (اِ) بمعنی اول کاورک است که آشیانه ٔ مرغان باشد. (برهان ). رجوع به کاورک شود.
کابوکفرهنگ فارسی معین(اِ.) لانة مرغ ، زنبیلی که در میان خانه بیآویزند تا کبوتر در آن آشیانه کند. کابک و کاوک و کاواک و کاووک هم گفته شده است .