کاکلی

kākoli

معنی

پرندۀ کوچکی از نوع جل که بر روی سر چند پر به شکل کاکل دارد و ازحشرات تغذیه می‌کند.

جست‌وجوی دقیق

کاکلی

لغت‌نامه دهخدا

کاکلی . [ ک ُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان قوشخانه بخش باجگیران شهرستان قوچان در 68هزارگزی شمال باختری باجگیران و 6هزارگزی شمال مالرو عمومی اوغاز به اوزمان واقع است . زمینش کوهستانی و سردسیر است و <span class="

کاکلی

لغت‌نامه دهخدا

کاکلی . [ ک ُ ] (ص نسبی ) آنکه کاکل دارد.- مرغ ِ کاکلی ؛ مرغ که بر سر خوچی دارد.|| (اِ) چکاو.چکاوک . قبره . رجوع به ابوالملیح و چکاوک و قبره شود.

کاکلی

فرهنگ فارسی عمید

پرندۀ کوچکی از نوع جل که بر روی سر چند پر به شکل کاکل دارد و ازحشرات تغذیه می‌کند.

کاکلی

فرهنگ فارسی معین

(کُ) [ تر - مغ - فا. ] (ص نسب . اِمر.) پرنده ای است از گونه های جل که در روی سر دارای چند پر به شکل کاکل است و در صحاری و مزارع خشک آسیا و اروپا و آفریقا زندگی می کند. یکی از اقسام آن به نام کاکلی کوهی مشهور است .

کاکلی

گویش تهرانی

کبوتر کاکل دار

جست‌وجوی هم‌آوا

قاقلی

لغت‌نامه دهخدا

قاقلی . [ ق ُ ] (ع ص نسبی ) منسوب به قاقله .- عود قاقلی ؛ قسمی از عود بخور است . جنسی ازعود که از صنفی بهتر است و از قماری پست تر. رجوع به ترجمه ٔ فارسی ابن بطوطه ص 645، 654، <spa

قاقلی

لغت‌نامه دهخدا

قاقلی . [ ق ُل ْ لا / ق ُ ] (معرب ،اِ) گیاهی است همچو اشنان شورمزه که شتر بچرد آن را. مدرّ بول و شیر است و از خوردن آن آب زرد روان گردد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) . و آن را به عربی قلام و به ترکی و فارسی شور نامند. نباتی است شبیه به اشنان و ا

قاقلی

فرهنگ فارسی عمید

گیاهی شورمزه شبیه اشنان که در صابون‌سازی به کار می‌رود.

دِنُّونِ کاکُلى

گویش بختیاری

دندانِ کرسى.

میلیچ کاکلى

گویش بختیاری

milič pupi .

جست‌وجوی مشابه

طوطی کاکلی (جانورشناسی)

دیکشنری فارسی به انگلیسی

cockatoo

مرغ سقای کاکلی

Pelecanus crispus

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گونه‏ای از تیرۀ مرغ‏سقاییان و راستۀ مرغ‏سقاسانان که پرنده‏ای بزرگ است و جنس نر آن بزرگ‌تر از جنس ماده است؛ رنگ آن سفید نقره‏ای و پرهای آن مجعد است که در ناحیۀ پشت گردن به سمت عقب انحنا دارند