کاین

kin

معنی

که این: ◻︎ نصیحت گوش کن کاین دُر بسی بِه / از آن گوهر که در گنجینه داری (حافظ: ۸۹۲).

جست‌وجوی دقیق

کاین

لغت‌نامه دهخدا

کاین . [ ی ِ ] (ع ص ) کائن . رجوع به کائن شود.

کاین

لغت‌نامه دهخدا

کاین . [ کین ] (موصول + ضمیر / ص ) کین . مخفف که این (که + این ) : همی گفت کاین رسم گهبذ نهاداز این دل بگردان که بس بد نهاد. ابوشکور.چنین گفت کاین پادشاهی مراست بر این بر شما پ

کاین

فرهنگ فارسی عمید

که این: ◻︎ نصیحت گوش کن کاین دُر بسی بِه / از آن گوهر که در گنجینه داری (حافظ: ۸۹۲).

کاین

فرهنگ فارسی معین

(یِ) [ ع . کائن ] (اِفا.) موجود، موجود شونده .

جست‌وجوی هم‌آوا

قان قان،قان قان بَبو

پوشَن چاه

well casing, casing

لوله‌ای با قطر زیاد از فلز یا پلاستیک یا الیاف که آن را هم‌زمان یا پس از حفاری در چاه گمانه قرار می‌دهند و با سیمان به دیواره‌های چاه می‌چسبانند تا مانع از ریزش چاه یا هدررفت گل حفاری یا ورود سیال‌های دیگر به درون سازندهای تراوا شود

پیت کتابی

jerry can/jerrycan/jerri can

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گُنجایه‌ای پلاستیکی یا فلزی، با سطحِ‌مقطع مستطیل‌شکل یا چندضلعی و اضلاع تخت که برای انبار کردن و حمل مایعات کاربرد دارد

قوطی کلیددار

key-opening can, Packer's can

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی قوطی کنسرو که با استفاده از کلید مخصوصی که بر روی آن است باز می‏شود

قان قان

لغت‌نامه دهخدا

قان قان . (مغولی ، اِ) ریشه ٔ کلمه ٔ خاقان است و آن مخفف قان قانات است و لقبی است مخصوص شاهان و بزرگان مغول . (النقود العربیه ص 134).

جست‌وجوی مشابه

کاینات

لغت‌نامه دهخدا

کاینات . [ ی ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ کاین . کائنات . بودنی ها. موجودات . (یادداشت مؤلف ) : ای بخود مشغول گشته چون نبات چیست نزد تو خبر زین کاینات ؟ ناصرخسرو.بنگر اندر لوح محفوظ ای پسرخطهاش از کاینات و فاسدات .

کاینه

لغت‌نامه دهخدا

کاینه . [ ی ِ ن َ / ن ِ ] (اِ) امر کردن باشد به شخصی که ، چشم از من مگردان و با من باش ، و به این معنی کایینه با دو یاء حطی هم به نظر آمده است . (برهان ). || چشم بود، گویند کاینه بدو دار، یعنی چشم از او بر مگردان (یادداشت مؤلف ). ظاهراً مصحف