کج

kaj

معنی

۱. [مقابلِ راست] اریب.
۲. به‌صورت نادرست.
۳. [مجاز] دارای انحراف اخلاقی.
۴. [قدیمی، مجاز] باطل.
⟨ کج داشتن: (مصدر متعدی) کج نگه داشتن ظرف یا چیز دیگر.

مترادف

اریب، پیچیده، خم، خمیده، کژ، متمایل، معوج، منحنی، مورب، ناراست، ناصاف، ناهموار ≠ راست

جست‌وجوی دقیق

کج

لغت‌نامه دهخدا

کج . [ ک َ ] (اِ) قز. کژ. نوعی از ابریشم فرومایه ٔ کم قیمت . (از برهان ) (ناظم الاطباء) : صنعت معتبر مردم این نواحی ... از منسوجات چوخا و خاچمز و چادر شبی که از کج می بافند. (التدوین ). || مهره ٔ سفید کم قیمت . (برهان ). قسمی از سپید مهره ٔ کم قیمت . (

کج

لغت‌نامه دهخدا

کج . [ ک َ ] (ص ) نقیض راست باشد که آن خم و معوج و ناراست است . (برهان ). ضد راست و آن را کژ نیز گویند. (آنندراج ). خم . خمیده . نار است . معوج . پیچیده . منحرف . (ناظم الاطباء). کژ. (یادداشت مؤلف ). مقابل راست . مقابل آخته : هیچ کج هیچ راست نپذیر

کج

لغت‌نامه دهخدا

کج . [ ک َ ](اِخ ) نام شهری به مکران که بنا به نوشته ٔ لسترنج با اندک مسافتی در خاور قصر قند بوده و جغرافیانویسان اسلامی بصورت کیج و کیز هم آورده اند. (از جغرافیای تاریخی لسترنج ص 353). شاید محرف کفج باشد که صورتی از کوچ (معرب آن قفص ) است و

کج

لغت‌نامه دهخدا

کج . [ ک َج ج ] (اِخ ) یوسف بن احمد کج قاضی است . (منتهی الارب ).

کج

لغت‌نامه دهخدا

کج . [ ک ُ ] (اِ) گیاهی است که کمان گران بر بازوی از جا برآمده بندند. (برهان ). گیاهی که بدان استخوانهای شکسته را بندند. (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی هم‌آوا

تخت روان‌کاوی

analytic couch, couch

واژه‌های مصوب فرهنگستان

در روان‌کاوی، تخت مطب روان‌کاو که بیمار بر روی آن دراز می‌کشد و در این حالت تداعی آزاد در ذهن او تسهیل میشود و توجه او به دنیای درون و احساساتش افزایش می‌یابد

محصول فروشی

cash crop, cash grain

واژه‌های مصوب فرهنگستان

محصولی که زارعان مستقیماً و به‌آسانی آن را به فروش می‏رسانند و به مصارف دیگر از قبیل تغذیۀ دام نمی‏رسد

پول الکترونیکی

electronic money, electronic cash, cybermoney, cybercash, DigiCash, digital money, digital cash

واژه‌های مصوب فرهنگستان

پولی که ازطریق اینترنت ردوبدل می‌شود متـ . ای‌ ـ پول e-money, e-cash

خارا

CaaS

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← خدمات اَبری رایانش

صید

catch

واژه‌های مصوب فرهنگستان

1. تعقیب و گرفتن ماهیان و آبزیان2. میزان ماهی صیدشده

جست‌وجوی مشابه

کج کج –هشائن

گویش مازنی

چپ چپ نگاه کردن

کَج،کجباف،کجبافی

گویش تهرانی

ابریشم نا مرغوب و پارچه و بافندگی آن

کجا به کجاست

گویش تهرانی

موضوع چیست؟

کجا

لغت‌نامه دهخدا

کجا. [ ک ُ ] (ق ) (از ک ُ (استفهام ) + جا) از ادات پرسش است و در مقام سؤال از مکان بکار برند.کدام جا. (برهان ) (آنندراج ). کدام جای . کدام مکان . (یادداشت مؤلف ). کدام موضع. کدام محل . اَین َ. (ترجمان القرآن ). چه جا. (فرهنگ فارسی معین ) : از آن

کجک

لغت‌نامه دهخدا

کجک . [ ک َ ج َ ] (اِ) کژه . کژک . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). آهنی باشد سرکج و دسته دار که فیلبانان بدان فیل را به هر طرف که خواهند برند و آن بمنزله ٔعنان است . (برهان ). آهنی باشد که پیلبانان بر سر پیلان زنند که به آرام برود. انکژ، که مخفف آهن کج است .(از آنندراج ). آهنی باشد

جست‌وجوی متن

کژدل

فرهنگ فارسی عمید

کج‌طبیعت؛ کج‌دل؛ کج‌طبع؛ کج‌خاطر؛ کج‌سلیقه.

slants

دیکشنری انگلیسی به فارسی

خم شدن، شیب، کج، سرازیری، کجی، خط کج، سطح اریب، نگاه کج، نظر، سراشیبی، شیب پیدا کردن، سرازیر شدن، کج شدن، کج کردن، کج رفتن، تحریف کردن، سرازیر کردن

خل و پیلیت

گویش بختیاری

کج و معوج، کج و کوله.

کوله

فرهنگ فارسی عمید

کج؛ خمیده: کج‌وکوله.

معوج

فرهنگ فارسی عمید

کج؛ خمیده؛ ناراست؛ کج‌شده.

جست‌وجوی هم‌آغاز

کجا

لغت‌نامه دهخدا

کجا. [ ک ُ ] (ق ) (از ک ُ (استفهام ) + جا) از ادات پرسش است و در مقام سؤال از مکان بکار برند.کدام جا. (برهان ) (آنندراج ). کدام جای . کدام مکان . (یادداشت مؤلف ). کدام موضع. کدام محل . اَین َ. (ترجمان القرآن ). چه جا. (فرهنگ فارسی معین ) : از آن

کجک

لغت‌نامه دهخدا

کجک . [ ک َ ج َ ] (اِ) کژه . کژک . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). آهنی باشد سرکج و دسته دار که فیلبانان بدان فیل را به هر طرف که خواهند برند و آن بمنزله ٔعنان است . (برهان ). آهنی باشد که پیلبانان بر سر پیلان زنند که به آرام برود. انکژ، که مخفف آهن کج است .(از آنندراج ). آهنی باشد

کج پا

لغت‌نامه دهخدا

کج پا. [ ک َ ] (ص مرکب ) کج پای . که پای کج دارد. اَحنَف . اَخفَج . (یادداشت مؤلف ).

کج و مج

لغت‌نامه دهخدا

کج و مج . [ ک َ ج ُ م َ ] (ص مرکب ، از اتباع ) کج مج . (ناظم الاطباء). رجوع به کج مج شود.

کج و معوج

لغت‌نامه دهخدا

کج و معوج . [ ک َ ج ُ م ُع ْ وَ ] (ص مرکب ، از اتباع ) کج و کوله . کج مج . (یادداشت مؤلف ). رجوع به کج و کوله و کج مج شود.

جست‌وجوی هم‌قافیه

دست کج

لغت‌نامه دهخدا

دست کج . [ دَ ک َ ] (ص مرکب ) کج دست . کسی که دست او کج باشد. آنکه دست کج دارد. || کنایه ازدزد. آنکه به دزدی خوی کرده است . دزد معتاد که عادت به دزدی دارد. معتاد به دزدی . دست شیره ای . ناخنکی .

دم کج

لغت‌نامه دهخدا

دم کج . [ دُ ک َ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) که دم او کج است . که دمی کج دارد. || کژدم . عقرب . شبوة. دم کژ. (یادداشت مؤلف ). رجوع به کژدم شود. || قسمی امرود. نوعی گلابی پیش رس . (یادداشت مؤلف ): دمش کجه گلابی ، مال کرجه گلابی (از تداول عامه ٔ فروشندگان میوه ). و رجوع به گلابی و

کلکج

لغت‌نامه دهخدا

کلکج . [ ک َ ک َ ] (ص ) ستیزه کننده . (آنندراج ) (غیاث ).

چاه کج

لغت‌نامه دهخدا

چاه کج . [ ک َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مرکزی بخش قاین شهرستان بیرجند که در 53 هزارگزی شمال خاوری قاین برسر راه بزن آباد به جنگل واقع شده . جلگه و گرمسیر است و 154 تن سکنه دارد. آبش از قنات ، محصولش غلات ،

زنکج

لغت‌نامه دهخدا

زنکج . [ ] (اِخ ) قریه ای است به خوارزم نزدیک قراداش و قم کنت و مذکمینک . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).

ترجمه مقاله