کرنگلغتنامه دهخداکرنگ . [ ک ُ رَ ] (اِ) رنگی است اسب و استر را. (جهانگیری ). اسب آل را گویند. (برهان ) (ناظم الاطباء). اسب سرخ رنگ . (غیاث ) (آنندراج ). کرند. کرنده . کرن . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). زیوری از زیورهای اسب . اسب اشقر. (یادداشت مؤلف ) : تبارک اﷲ از آن
کرنگلغتنامه دهخداکرنگ . [ ک ُ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان فردین بخش میامی شهرستان شاهرود. کوهستانی و سردسیر است و 500 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).
کرنگلغتنامه دهخداکرنگ . [ ک ُ رُ ] (اِ) کرند. لیف جولاهگان . (ناظم الاطباء). کرنده . کرنگه . || عروس را گویند. (فرهنگ جهانگیری ).
شاهتختهCarina, Car, Keelواژه‌های مصوب فرهنگستانصورت فلکی جنوبی و بخشی از صورت فلکی کهن‌کشتی که سهیل، دومین ستارۀ پرنور آسمان، را در بر می‌گیرد
پیکرینگلغتنامه دهخداپیکرینگ . [ ک ِ ] (اِخ ) چارلز. از دانشمندان انگلیسی قرن نوزدهم م . که مقالاتی چند درباره ٔ شاعران ایران نوشته است در مجله ٔ ملی ، و از آن جمله مقالاتی است درباره ٔ رودکی بعنوان «چاسر ایران » در شماره ٔ ماه مِه 1890 م . (احوال و اشعار رودکی ج
پیکرینگلغتنامه دهخداپیکرینگ . [ ک ِ ] (اِخ ) شهرکی قدیم است در کنتی بورک از انگلستان در 12هزارگزی از شمال نیومالتون . (قاموس الاعلام ترکی ).
کیرنگلغتنامه دهخداکیرنگ . [ رَ ] (اِخ ) شهری است : حبذا کیر قاضی کیرنگ آنکه دارد ز سنگ خارا ننگ . انوری (از آنندراج : کیر).رجوع به گیرنگ و حدود العالم شود.
کرنگانلغتنامه دهخداکرنگان . [ ک ِ رِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان دیزمار خاوری بخش ورزقان شهرستان اهر. کوهستانی و معتدل است و 573 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
کرنگانیلغتنامه دهخداکرنگانی . [ ک َ رَ ] (اِ) نوعی از انگور است . (فرهنگ جهانگیری ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).اسم فارسی نوعی از عنب است . (فهرست مخزن الادویه ).
کرنگاهلغتنامه دهخداکرنگاه . [ ک َ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان اهر. کوهستانی و گرمسیر است و 429 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
کرنگهلغتنامه دهخداکرنگه . [ ک ُ رُ گ َ / گ ِ ] (اِ) کرنده . لیف شوی مالان و جولاهگان . (ناظم الاطباء). لیف جولاهگان . (برهان ).
کرنگهلغتنامه دهخداکرنگه .[ ک ُ رَ گ ِ ] (اِ) کرنده . (برهان ) (آنندراج ). کرنگ .کرن . کرند. (حاشیه ٔ برهان چ معین ). میدان اسب دوانی . || صف کشیدن . حلقه زدن مردم و سپاه . (برهان ) (ناظم الاطباء). || رنگ مخصوص اسب . (برهان ). || دیگ رنگرزان . (ناظم الاطباء). دیگ رنگرزی . || (اِخ ) نام رودخانه
کرونلغتنامه دهخداکرون . [ک ُرْ وَ ] (اِ) کرن . (برهان ) (ناظم الاطباء). کرند. کرنده . کرنگ . (فرهنگ فارسی معین ). اسبی را گویند که رنگ او مابین زرد و بور باشد. (برهان ) (ناظم الاطباء)(آنندراج ). رجوع به کرن ، کرند، کرنده و کرنگ شود.
کرانفرهنگ فارسی معین(کُ) (اِ.) اسبی را می گویند که رنگش زرد، حنایی یا قهوه ای روشن باشد. کُرَند، کُرَن ، کُرَنگ و کورنگ هم گفته می شود.
کرندلغتنامه دهخداکرند. [ ک ُ رَ ] (اِ) کرنده . میدان اسب دوانی را گویند. (برهان ) (ناظم الاطباء). || رنگی است مخصوص اسب که آن را کرن گویند. (برهان ). اسبی که رنگ آن میان زرد و بور باشد. (ناظم الاطباء). کرن . کرنده . کرنگ . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). || جرگه و حلقه زدن مردم باشد. (برهان ) (ناظم
کرنگانلغتنامه دهخداکرنگان . [ ک ِ رِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان دیزمار خاوری بخش ورزقان شهرستان اهر. کوهستانی و معتدل است و 573 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
کرنگانیلغتنامه دهخداکرنگانی . [ ک َ رَ ] (اِ) نوعی از انگور است . (فرهنگ جهانگیری ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).اسم فارسی نوعی از عنب است . (فهرست مخزن الادویه ).
کرنگاهلغتنامه دهخداکرنگاه . [ ک َ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان اهر. کوهستانی و گرمسیر است و 429 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
کرنگهلغتنامه دهخداکرنگه . [ ک ُ رُ گ َ / گ ِ ] (اِ) کرنده . لیف شوی مالان و جولاهگان . (ناظم الاطباء). لیف جولاهگان . (برهان ).
کرنگهلغتنامه دهخداکرنگه .[ ک ُ رَ گ ِ ] (اِ) کرنده . (برهان ) (آنندراج ). کرنگ .کرن . کرند. (حاشیه ٔ برهان چ معین ). میدان اسب دوانی . || صف کشیدن . حلقه زدن مردم و سپاه . (برهان ) (ناظم الاطباء). || رنگ مخصوص اسب . (برهان ). || دیگ رنگرزان . (ناظم الاطباء). دیگ رنگرزی . || (اِخ ) نام رودخانه
شکرنگلغتنامه دهخداشکرنگ . [ ش َ ک َ رَ] (اِ مرکب ) به معنی شکربرگ است و آن برگها و پاره های دراز است که از شکر سازند و بر هم بندند. (از برهان ) (آنندراج ). نوعی از حلوا. (ناظم الاطباء). || مخفف شکررنگ است یعنی شکرروییده ، چه رنگ به معنی روییده و رسته هم آمده است . (برهان ) (آنندراج ).
یکرنگلغتنامه دهخدایکرنگ . [ ی َ / ی ِرَ ] (ص مرکب ) دارای یک رنگ . ضد رنگارنگ . (ناظم الاطباء). به لون واحد. (یادداشت مؤلف ). که رنگ واحد دارد. مقابل دورنگ : از این ناحیت [ دیلمان ] جامه های ابریشم خیزد یکرنگ و باریک . (حدودالعالم ).<b
