کریمه

karime

معنی

۱. گرانبها: احجار کریمه.
۲. (اسم، صفت) [قدیمی] شریف؛ بزرگوار (زن).
۳. (اسم) [قدیمی] هریک از آیه‌های قرآن.

جست‌وجوی دقیق

کریمه

لغت‌نامه دهخدا

کریمه . [ ک َ م َ ] (ع ص ، اِ) کریمة. زن نیک خوی . (فرهنگ فارسی معین ). || در تداول ترکان عثمانی دختر را گویند چنانکه گویند کریمه ٔ شما و کریمه ٔ ایشان دختر شما و دختر ایشان . (یادداشت مؤلف ). دختر. صبیه . فرزند مادینه : اما چنان باید که این دو کریمه

کریمه

لغت‌نامه دهخدا

کریمه . [ ک ِ م ِ] (اِخ ) شبه جزیره ای است در جنوب روسیه ٔ شوروی و در شمال دریای سیاه کنار دریای آزوف به مساحت 26000 کیلومتر مربع. شهرهای عمده ٔ آن عبارتند از: سباستوپول و سمفروپول . این ناحیه از نواحی بسیار خوش آب و هوای کناره ٔ دریای سیاه ا

کریمه

فرهنگ فارسی عمید

۱. گرانبها: احجار کریمه.۲. (اسم، صفت) [قدیمی] شریف؛ بزرگوار (زن).۳. (اسم) [قدیمی] هریک از آیه‌های قرآن.

کریمه

فرهنگ فارسی معین

(کَ مِ یا مَ) [ ع . کریمه ] (ص .) مؤنث کریم . 1 - زن صاحب کرم . 2 - زن نیک خوی . 3 - خوب ، پسندیده .

کریمه

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: karime) (عربی) گران‌بها ، ارزشمند ؛ صفت هر یک از آیه‌های قرآن ؛ (در قدیم) هر یک از آیه‌های قرآن، زن بزرگوار ، زن شریف نیکو و خوب .

جست‌وجوی هم‌آوا

چقرمه

لغت‌نامه دهخدا

چقرمه . [چ ِ ق ِ م َ / م ِ ] (اِ) غذائی از گوشت و تخم مرغ و پیاز. || هر چیز سخت چون چرم و مانند آن .

کرمة

لغت‌نامه دهخدا

کرمة. [ ک ِ م َ ] (ع ص ) زن جوانمرد. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ).

کرمه

لغت‌نامه دهخدا

کرمه . [ ک ِ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مشهد اردهال بخش قمصر شهرستان کاشان . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).

کرمة

لغت‌نامه دهخدا

کرمة. [ ک َ رَ م َ ] (ع اِمص ) کرم . (ناظم الاطباء). کَرَم . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).کرامة. (اقرب الموارد). رجوع به کرم و کرامة شود.

کرمة

لغت‌نامه دهخدا

کرمة. [ ک َ م َ ] (اِخ ) دهی است به طبس . (منتهی الارب ). قریه ٔ بزرگی است جامع و منبر دارد و اهالی بسیار و آب روان و خرمابن دارد و از نواحی طبس می باشد. (از معجم البلدان ).

جست‌وجوی مشابه

احجار کریمه

لغت‌نامه دهخدا

احجار کریمه . [ اَ رِ ک َ م َ / م ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گوهرها. سنگهای قیمتی . احجار ثمینه .

حجاره ٔ کریمه

لغت‌نامه دهخدا

حجاره ٔکریمه . [ ح ِ رَ / رِ ی ِ ک َ م َ / م ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سنگ بهادار. رجوع به احجار کریمه شود: و قد استعمل العباسیون الحجارة الکریمة کمایستعمل الحوالات المالیة الیوم . (نشؤ اللغة العربیة ص <sp