لغتنامه دهخدا
کشت کردن . [ ک ِ ک َدَ ] (مص مرکب ) زراعت کردن . فلاحت کردن . زرع . حرث . احتراث . ازدراع . حراثة. (ترجمان القرآن ) (حبیش تفلیسی ) (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ) : هین مگو کاینک فلانی کشت کرددر فلان سال و ملخ کشتش بخورد.<p class="aut