کفر

kofr

معنی

۱. [مقابلِ ایمان] بی‌دینی.
۲. (اسم) [مجاز] سخن کفرآمیز یا حاکی از کفر: کفر نگو.
۳. (اسم مصدر) [قدیمی] ناسپاسی.

مترادف

۱. ارتداد، الحاد، بتپرستی، بیدینی، زندقه، شرک
۲. کفران، ناسپاسی، ناشکری
۳. قیر ≠ ایمان

برابر پارسی

بی خدایی، خدا نشناس

جست‌وجوی دقیق

کفر

لغت‌نامه دهخدا

کفر. [ ک ُ ] (ع مص ) ناسپاسی کردن . (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ) (دهار). انکار کردن و پوشاندن نعمت خداوند را. (از اقرب الموارد). ناخستو شدن . (یادداشت مؤلف ). یقال ، کفر نعمة اﷲ و بها ای جحدها و سترها. (منتهی الارب ). || ناگرویدن . (منتهی الارب ) (ترجمان القران ) (غیا

کفر

لغت‌نامه دهخدا

کفر. [ ک ُ ف ُ ] (اِ) کپور و آن قسمی ماهی باشد. (یادداشت مؤلف ) و رجوع به کپور شود.

کفر

لغت‌نامه دهخدا

کفر. [ ک ُ ف ُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ کفور. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به کفور شود.

کفر

لغت‌نامه دهخدا

کفر. [ ک َ ] (ع اِ) ده و قریه . (ناظم الاطباء). ده . (منتهی الارب ). قریه . ج ، کفور. (از اقرب الموارد). قریه و آن در اسماء امکنه آید. (فرهنگ فارسی معین ). حدیث ، تخرجکم الروم منها کفراً کفراً؛ ای قریة من قری الشام . (اقرب الموارد) . || زمین دوردست از مردم . (منتهی الارب ) (ن

کفر

لغت‌نامه دهخدا

کفر. [ ک َ ] (ع مص ) فروگرفتن چیزی را. کفر علیه کفراً؛ فروگرفت آن را. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). پوشیدن . (ترجمان القرآن ) (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ) (غیاث ) (دهار). پوشیدن و پنهان کردن چیزی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مستور کردن . پنهان ساختن و پوشید

جست‌وجوی هم‌آوا

کَفیر

kefir

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوشیدنی گازدار و اسیدی که از تخمیر آب‏پنیر به کمک مخمری موسوم به دانه‏های کفیر به دست می‏آید

ژکفر

لغت‌نامه دهخدا

ژکفر. [ ژَ ف َ ] (ص ) شکیبا. صبور. (برهان ). رجوع به ژفکر شود.

کیفر

لغت‌نامه دهخدا

کیفر. [ ک َ / ک ِ ف َ ] (اِ) مکافات بدی . (فرهنگ رشیدی ). مکافات نیکی و مکافات بدی را گویند، و به عربی جزا خوانند. (برهان ). پاداش و جزای عمل بد. (غیاث ). به معنی مکافات است ، در جای مکافات بدی استعمال می شود چنانکه پاداش در محل تلافی خوب . (

کیفر

لغت‌نامه دهخدا

کیفر. [ ] (اِخ ) رودی است در بخارا. (تاریخ بخارا ص 39).

کیفر

لغت‌نامه دهخدا

کیفر. [ ک َ /ک ِ ف َ ] (اِخ ) نام قلعه ای که آن را هیچکس نتوانستی گرفت جهت طلسمی که بر آن کرده بوده اند. (صحاح الفرس ،از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). نام قلعه ای است که در آن طلسمی بسته اند و هیچکس قدرت برگرفتن قلعه نیافته است . (برهان ). نام

جست‌وجوی مشابه

کفرا

لغت‌نامه دهخدا

کفرا. [ ک ُ ] (اِ) بهار خرما راگویند یعنی شکوفه ٔ خرما. (برهان ) (آنندراج ). شکوفه ٔخرمابن . (ناظم الاطباء). بعضی گویند پوست بهار درخت خرمای ماده باشد و آن را کفراه با زیادتی هاء و کفری بجای الف یای حطی هم می گویند با تشدید ثالث در عربی . (برهان ) (آنندراج ). پوست و غلاف شکوف

کفراج

لغت‌نامه دهخدا

کفراج . [ ک َ] (اِخ ) دهی است از بخش دلفان شهرستان خرم آباد که 600 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ، ج 6).

کفرالیهود

لغت‌نامه دهخدا

کفرالیهود. [ ک َ رُل ْ ی َ ] (ع اِ مرکب ) قفرالیهود است و آن نوعی از مومیایی باشد و به شیرازی مومیایی کوهی و مومیایی پالوده گویند. (برهان ). قفرالیهودی . حُمَر. زفت البحر. (از حاشیه ٔ برهان چ معین ). و رجوع به قفرالیهود شود.

کفران

لغت‌نامه دهخدا

کفران . [ ک ُ ] (ع مص ) ناگرویدن . (منتهی الارب ) (دهار). || ناگرویدگی : بدین دولت جهان خالی شد از کفران و از بدعت بدین دولت خلیفه باز گسترده ست شادروان فرخی .گر مسلمان بوده عبداﷲبن سرح از نخست باز کافر گشته و

کفربیا

لغت‌نامه دهخدا

کفربیا. [ ک َ ف َ ب َی ْ یا ] (اِخ ) شهری بوده در کنار رود جیحان (رود پیرامس ). (از معجم البلدان و جغرافیای تاریخی سرزمینهای خلافت شرقی ص 140). این نام در حدود العالم کمریناست . (حدود العالم چ دانشگاه ص 171).

جست‌وجوی متن

profanities

دیکشنری انگلیسی به فارسی

غرور، ناسزا، کفر، کفر گویی، بی حرمتی بمقدسات

profanity

دیکشنری انگلیسی به فارسی

فساد، ناسزا، کفر، کفر گویی، بی حرمتی بمقدسات

overbelief

دیکشنری انگلیسی به فارسی

کفر

ناسزا (گویی)

دیکشنری فارسی به عربی

کفر

culbert

دیکشنری انگلیسی به فارسی

کفر

جست‌وجوی هم‌آغاز

کفرا

لغت‌نامه دهخدا

کفرا. [ ک ُ ] (اِ) بهار خرما راگویند یعنی شکوفه ٔ خرما. (برهان ) (آنندراج ). شکوفه ٔخرمابن . (ناظم الاطباء). بعضی گویند پوست بهار درخت خرمای ماده باشد و آن را کفراه با زیادتی هاء و کفری بجای الف یای حطی هم می گویند با تشدید ثالث در عربی . (برهان ) (آنندراج ). پوست و غلاف شکوف

کفراج

لغت‌نامه دهخدا

کفراج . [ ک َ] (اِخ ) دهی است از بخش دلفان شهرستان خرم آباد که 600 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ، ج 6).

کفرالیهود

لغت‌نامه دهخدا

کفرالیهود. [ ک َ رُل ْ ی َ ] (ع اِ مرکب ) قفرالیهود است و آن نوعی از مومیایی باشد و به شیرازی مومیایی کوهی و مومیایی پالوده گویند. (برهان ). قفرالیهودی . حُمَر. زفت البحر. (از حاشیه ٔ برهان چ معین ). و رجوع به قفرالیهود شود.

کفران

لغت‌نامه دهخدا

کفران . [ ک ُ ] (ع مص ) ناگرویدن . (منتهی الارب ) (دهار). || ناگرویدگی : بدین دولت جهان خالی شد از کفران و از بدعت بدین دولت خلیفه باز گسترده ست شادروان فرخی .گر مسلمان بوده عبداﷲبن سرح از نخست باز کافر گشته و

کفربیا

لغت‌نامه دهخدا

کفربیا. [ ک َ ف َ ب َی ْ یا ] (اِخ ) شهری بوده در کنار رود جیحان (رود پیرامس ). (از معجم البلدان و جغرافیای تاریخی سرزمینهای خلافت شرقی ص 140). این نام در حدود العالم کمریناست . (حدود العالم چ دانشگاه ص 171).

جست‌وجوی هم‌قافیه

ژکفر

لغت‌نامه دهخدا

ژکفر. [ ژَ ف َ ] (ص ) شکیبا. صبور. (برهان ). رجوع به ژفکر شود.

متکفر

لغت‌نامه دهخدا

متکفر. [ م ُ ت َ ک َف ْ ف ِ ] (ع ص ) مرد سلاح پوشیده . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).

مکفر

لغت‌نامه دهخدا

مکفر. [ م ُ ک َف ْ ف َ ] (ع ص ) ناسپاس کرده شده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). نیکوکاری که نعمت او را سپاس نکنند. (از اقرب الموارد). || مرد نیک استوارکرده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || فروگرفته شده در آهن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاط

مکفر

لغت‌نامه دهخدا

مکفر. [ م ُ ک َف ْ ف ِ ] (ع ص ) مرد سلاح پوش .(منتهی الارب ) (آنندراج ). مرد سلاح پوشیده . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || کافرخواننده کسی را. (غیاث ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). آنکه کسی را کافر می خواند و تکفیر می کند آن را. (ناظم الاطباء). تکفیرکننده . || کفاره دهند

تکفر

لغت‌نامه دهخدا

تکفر.[ ت َ ک َف ْ ف ُ ] (ع مص ) پوشیده شدن در سلاح . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). || در خود پیچیدن جامه . (از اقرب الموارد). پوشده شدن . (ناظم الاطباء).

ترجمه مقاله