کلبتینلغتنامه دهخداکلبتین . [ ک َ ب َ ت َ ] (ع اِ) کلبتان . (برهان ). انبر آهنگران . (آنندراج ). انبر آهنگران که بدان آهن تافته را از کوره بر آورند. (ناظم الاطباء). تثنیه ٔ کلبة. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).و رجوع به کلبتان شود. || انبر نیشگران . (آنندراج ). ابزاری که بدان دندان را از ریشه کشند
کلبتینفرهنگ فارسی معین(کَ بَ تِ) [ ع . ] (اِ.) 1 - ابزاری انبرک مانند که با آن در سابق دندان می کشیدند. 2 - انبر آهنگران .
کلبتانلغتنامه دهخداکلبتان . [ ک َ ب َ ] (ع اِ) انبر آهنگران . (منتهی الارب ). به صیغه ٔ تثنیه انبر آهنگران که آهن تافته را بدان از کوره درآورند. (ناظم الاطباء). بمعنی کلبتین باشد و آن آلتی است که آهنگران و امثال ایشان را، که آهن تفته را بدان برگیرند و آن را انبر هم می گویند. (برهان ) (از آنندرا
چفرستهلغتنامه دهخداچفرسته . [ چ َ رَ ت َ / ت ِ ] (اِ) کلبتین و انبر مانندی که جراحان بدان رگها را گیرند. (ناظم الاطباء).
گازانبرلغتنامه دهخداگازانبر. [ اَم ْ ب ُ ] (اِ مرکب ) آلت آهنین شبیه انبردست که میخ از تخته بدان بیرون کشند. کلبتین . رجوع به گاز شود.
مخصفلغتنامه دهخدامخصف . [م ِ ص َ ] (ع اِ) گاز و کلبتین ، کشیدن دندان را. (از معالم القربه ص 148 از یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
دست پناهلغتنامه دهخدادست پناه . [ دَ پ َ ] (اِ مرکب ) آتشگیر. (آنندراج ). کلبتین و انبر. (ناظم الاطباء). || دستکش . (ناظم الاطباء): خِتاع ؛ دست پناهها. (منتهی الارب ).
