کله سر

kallesar

معنی

کلمه‌ای که از حروف اول پنج کلمۀ کیمیا، لیمیا، هیمیا، سیمیا، ریمیا که در نزد قدما از علوم سرّی بود، ساخته شده.

جست‌وجوی دقیق

کله سر

لغت‌نامه دهخدا

کله سر. [ ک َ ل َ / ل ِ س َ ] (اِخ ) از کوههای بلند پیشکوه است که بین دره ٔ رودخانه ٔ دیاله و آبدیز واقع است و رودخانه ٔ دیاله پس از عبور از این کوه چندین پیچ می خورد و به دجله ملحق می گردد. (از جغرافیای طبیعی کیهان ص <span class="hl" dir="lt

کله سر

لغت‌نامه دهخدا

کله سر. [ ک َ ل ِ س َ ] (اِخ ) دهی از بخش نمین است که در شهرستان اردبیل واقع است و 680 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).

کله سر

لغت‌نامه دهخدا

کله سر. [ ک َ ل ِ س َ ] (اِخ ) دهی از دهستان نیر است که در بخش مرکزی شهرستان اردبیل واقع است و 434 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).

کله سر

لغت‌نامه دهخدا

کله سر. [ ] (اِخ ) دهی از دهستان خرقان است که در بخش آوج شهرستان ساوه واقع است و 128 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1).

کله سر

لغت‌نامه دهخدا

کله سر. [ ک َل ْ ل ِ س َ ] (اِخ ) دهی از دهستان درجزین است که در بخش رزن شهرستان همدان واقع است و 415 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

جست‌وجوی هم‌آوا

گاو

cattle

واژه‌های مصوب فرهنگستان

پستاندار نشخوارکننده و بزرگ‌پیکر و شکافته‌سمی که به خانوادۀ گاویان تعلق دارد

حفاظ گله‌رو

cattle guard

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نردۀ چوبی یا فلزی که در نزدیکی گذرگاه گله به ریل‌بند/ تراورس نصب می‌شود

مخاطب تماس

called party

واژه‌های مصوب فرهنگستان

فردی که تماس مخابراتی را دریافت می‌کند متـ . مخاطب 2، برخوانده

پوستۀ آهکی

calcareous crust, cale-crust

واژه‌های مصوب فرهنگستان

افق سخت‌شدۀ خاک که با کلسیمکربنات سیمانی شده است

واگن احشام

cattle wagon, stock car

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی واگن مسقف با دیواره‏های مشبک برای حمل دام

جست‌وجوی مشابه

کله سرا

لغت‌نامه دهخدا

کله سرا. [ ک ُ ل ِ س َ ] (اِخ ) دهی از دهستان اسالم است که در بخش مرکزی شهرستان طوالش واقع است و 514 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).

کله سران

لغت‌نامه دهخدا

کله سران . [ ک ُ ل ِ س َ ] (اِخ ) دهی از دهستان طارم بالاست که در بخش سیردان شهرستان زنجان واقع است و 175 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).

کله سرلو

لغت‌نامه دهخدا

کله سرلو. [ ک َ ل ِ س َ ] (اِخ ) دهی از دهستان مغان است که در بخش گرمی شهرستان اردبیل واقع است و 109 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).

کله سری

گویش مازنی

قله ای به ارتفاع ۳۰۵۰متر در کلاردشت

کله سره

گویش مازنی

از مراتع نشتای منطقه ی عباس آباد

جست‌وجوی متن

سر و رو

فرهنگ گنجواژه

کله. سر و رو را بوسیدن.

سره

گویش تهرانی

کله، سر چپق و قلیان،قسمت بالایی

يافوخ

دیکشنری عربی به فارسی

کله , سر , سر يا قسمتي از سر انسان , مغز

pate

دیکشنری انگلیسی به فارسی

پت، سر، مغز، کله، سر یا قسمتی از سر انسان

pates

دیکشنری انگلیسی به فارسی

پیت ها، سر، مغز، کله، سر یا قسمتی از سر انسان

جست‌وجوی هم‌آغاز

کله

لغت‌نامه دهخدا

کله . [ ک َ ل َ / ل ِ ] (اِ) رخساره و روی را گویند. (برهان ). رخساره و روی . (ناظم الاطباء). رخساره . روی . چهره . (فرهنگ فارسی معین ) : چون خنده در آن لعبت دلخواه افتدچَه در کله افتد و مرا آه افتد. <p clas

کله

لغت‌نامه دهخدا

کله . [ ک َل ْ ل َ / ل ِ ] (ص ) بمعنی بی وفاو بی حقیقت و هرجایی هم آمده است . (برهان ). بی وفا و بی حقیقت و ناراست و مکار و هرجایی . (ناظم الاطباء).- بی کله ؛ راست و باحقیقت و باوفا. (ناظم الاطباء).|| مستبد. |

کله

لغت‌نامه دهخدا

کله . [ ک ِ ل َ / ل ِ ] (اِ) بخیه زدن جامه را گفته اند. (برهان ). بخیه و بخیه زدگی . (ناظم الاطباء). و رجوع به کله [ ک َ ل َ / ل ِ ] (معانی پنجم و ششم و هفتم ) شود.

کله

لغت‌نامه دهخدا

کله . [ ک َل ْ ل َ ] (اِخ ) شعبه ای از طایفه ٔ بابادی هفت لنگ بختیاری است .

کله

لغت‌نامه دهخدا

کله . [ ] (اِخ ) دهی از دهستان نیاسر است که در بخش قمصر شهرستان کاشان واقع است و 550 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).

جست‌وجوی هم‌قافیه

دست کله

لغت‌نامه دهخدا

دست کله . [ دَ ک َ ل َ / ل ِ ] (اِ مرکب ) چیزی باشد از چرم بافته یا از ریسمان تافته که دستهای اسبان را بدان بندند. (برهان ) (از جهانگیری ) (آنندراج ). || شبه و نظیر. (برهان ) (آنندراج ). شبیه و نظیر. (جهانگیری ).

دکله

لغت‌نامه دهخدا

دکله . [ دَ ک ِ ل َ / ل ِ ] (اِ) پیراهن اطفال . (لغت محلی شوشتر، نسخه ٔ خطی ). || به هندی ، جامه ای است پنبه دار که بالای رختها پوشند، خاصه در روز جنگ . (لغت محلی شوشتر، نسخه ٔ خطی ). کژآکند : که عیان شد به خلعت دک

حرام کله

لغت‌نامه دهخدا

حرام کله . [ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان دالائی بخش خمین شهرستان محلات در سه هزارگزی باختر خمین و سه هزارگزی راه عمومی . آب آن از قنات و محصول آن غلات ،بنشن ، پنبه ، چغندر و انگور است . شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج <span class="hl" dir="ltr

پورکله

لغت‌نامه دهخدا

پورکله . [ ] (اِخ ) نام شاعری فارسی زبان . و نظامی عروضی ذکر وی در عداد شاعرانی چون قمری گرگانی و رافعی نیشابوری و کفائی گنجه ای و کوسه ٔ فالی که اسامی ملوک طبرستان بدانان باقی مانده ، آورده است . (چهار مقاله ٔ عروضی چ اروپا ص 28).

پیاز کله

لغت‌نامه دهخدا

پیاز کله . [ زِ ک َل ْ ل َ / ل ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نوعی پیاز سفید و شیرین طعم که از آبادی کلّه آرند (در تداول مردم قزوین ).

درپیوند

بیشتر بدانید

کله سر

kallesar

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

گویش مازنی

گویش مازنی

جست‌وجوی متن

فرهنگ گنجواژه

گویش تهرانی

دیکشنری عربی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا