کمربندلغتنامه دهخداکمربند. [ ک َ م َ ب َ ] (اِ مرکب ) چیزی را گویند که بر میان بندند. (برهان ). میان بند. (غیاث ). به معنی کمر است یعنی آنچه بر میان بندند.(آنندراج ). هر آنچه بر میان بندند. منطقه . (ناظم الاطباء). تسمه ای از چرم ، پارچه و جز آن که بر کمربندند. منطقه . (فرهنگ فارسی معین ). میان
کمربندفرهنگ فارسی معین( ~ . بَ) (اِمر.) 1 - تسمه ای از چرم و پارچه و هر آن چه بر کمر بندند. 2 - منطقه . 3 - نوکر، ملازم . 4 - (کن .) محبوب ، معشوق .
کمربندگیلغتنامه دهخداکمربندگی . [ ک َ م َ ب َ دَ / دِ ] (حامص مرکب )مستعد بودن و مهیا شدن برای خدمت . (ناظم الاطباء).
کمربندیلغتنامه دهخداکمربندی . [ ک َ م َ ب َ ] (حامص مرکب ) کمر بستن . کمربند بر میان بستن : به خرگه رو که از شاهان کمربندی فراگیری بیا در خانه کز قاری قباپوشی بیاموزی . نظام قاری . || آمادگی برای خدمت . (ناظم الاطباء). خدمتگاری .-
کمربندیفرهنگ فارسی معین( ~ . ~ .) 1 - (ص نسب .) منسوب به کمربند. 2 - دارای حالتی چون کمربند. 3 - (اِ.) جاده ای که دور شهر کشیده می شود تا خودروها مجبور به گذشتن از داخل شهر نباشند.
کمربندگیلغتنامه دهخداکمربندگی . [ ک َ م َ ب َ دَ / دِ ] (حامص مرکب )مستعد بودن و مهیا شدن برای خدمت . (ناظم الاطباء).
کمربندیلغتنامه دهخداکمربندی . [ ک َ م َ ب َ ] (حامص مرکب ) کمر بستن . کمربند بر میان بستن : به خرگه رو که از شاهان کمربندی فراگیری بیا در خانه کز قاری قباپوشی بیاموزی . نظام قاری . || آمادگی برای خدمت . (ناظم الاطباء). خدمتگاری .-