کنند

kanand

معنی

۱. بیل.
۲. نوعی تبر یا بیل سرکج که با آن خار از زمین می‌کندند: ◻︎ برگیر کنند و تبر و تیشه و ناوه / تا ناوه کشی خار زنی گرد بیایان (خجسته: شاعران بی‌دیوان: ۱۶۱).

جست‌وجوی دقیق

کنند

لغت‌نامه دهخدا

کنند. [ ک َ ن َن ْ ] (اِ) افزاری باشد که چاه کنان و گل کاران بدان زمین کنند. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از فرهنگ فارسی معین ). || بیلی را نیزگفته اند که سر آن خمیده باشد و برزیگران کار فرمایند. (برهان ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). بیلی که سر آن کج باشد (خمیده

کنند

فرهنگ فارسی عمید

۱. بیل.۲. نوعی تبر یا بیل سرکج که با آن خار از زمین می‌کندند: ◻︎ برگیر کنند و تبر و تیشه و ناوه / تا ناوه کشی خار زنی گرد بیایان (خجسته: شاعران بی‌دیوان: ۱۶۱).

کنند

دیکشنری فارسی به انگلیسی

excavation

کنند

فرهنگ فارسی معین

(کَ نَ) (اِ.)افزاری که چاه کنان و گل کاران با آن زمین را می کنند.

جست‌وجوی هم‌آوا

ماران کنند موران کشند.

گویش تهرانی

فرزند تقاص والدین خود را میدهد

ماروان کنند رودون کشند

گویش تهرانی

نتیجه اعمال والدین را فرزندان ببینند.

خر داغ می کنند

گویش تهرانی

بر خلاف ظاهر خبری نیست

کلوچه قیمه دار یا میوه دارکه سرخ کنند

دیکشنری فارسی به عربی

فطيرة

وسیله‌ای که رویش نان پهن می‌کنند

گویش کرمانشاه

کلهری: xu:ne:/ xu:na گورانی: pânka سنجابی: xu:na کولیایی: xu:na زنگنه‌ای: xu:na جلالوندی: xu:na زوله‌ای: xu:na کاکاوندی: xu:na هوزمانوندی: xu:na

جست‌وجوی مشابه

کنندگی

لغت‌نامه دهخدا

کنندگی . [ ک ُ ن َن ْ دَ/ دِ ] (حامص ) حالت و کیفیت کننده . فاعلیت . (فرهنگ فارسی معین ) : و اما کننده ، نه علتی وی از بهر کنندگی است . (دانشنامه از فرهنگ فارسی ایضاً).

کننده

لغت‌نامه دهخدا

کننده . [ ک َ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف ) اسم فاعل از کندن . کاونده و کلنگ دار و آنکه جایی را بکند. (ناظم الاطباء). حفرکننده . حفار. (فرهنگ فارسی معین ) : کننده تبر زد همی از برش پدید آمد از دور جای درش . <p cla

کننده

لغت‌نامه دهخدا

کننده . [ ک ُ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف ) اسم فاعل از کردن . فاعل و عامل و گماشته . کارگزار و نماینده . سازنده . (ناظم الاطباء). ترجمه ٔ عامل . (آنندراج ). عامل . سازنده . انجام دهنده . (فرهنگ فارسی معین ) : و این کننده ٔ ا