کوبللغتنامه دهخداکوبل . [ ب َ ] (اِ) گلی است که آن را اکحوان گویند و معرب آن اقحوان است . (برهان ) (از آنندراج ). بابونه . (ناظم الاطباء). اقحوان یعنی بته ٔ بابونه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). الاقحوان ؛ کوبل . (السامی فی الاسامی از حاشیه ٔ برهان چ معین ). و رجوع به کوپل شود. || شکوفه و بها
کوبلهلغتنامه دهخداکوبله . [ ب َ ل َ / ل ِ / ک َ / کُو ب َ ل َ / ل ِ ] (اِ) موی سر و کله ٔ سر آدمی باشد. (برهان ) (آنندراج ). موی فرق سر و موی کله ٔ سر. (ناظم
کوپللغتنامه دهخداکوپل . [ پ َ ] (اِ) شکوفه و بهاردرخت را گویند. (برهان ) (ناظم الاطباء). شکوفه . (آنندراج ). کوبل : چو باغ عدل تو شد تازه ، ز ابر جود شدندسهیل و زهره در آن باغ لاله و کوپل .ادیب صابر (از فرهنگ رشیدی ).و رجوع به کوپل
کوبلهلغتنامه دهخداکوبله . [ ب َ ل َ / ل ِ / ک َ / کُو ب َ ل َ / ل ِ ] (اِ) موی سر و کله ٔ سر آدمی باشد. (برهان ) (آنندراج ). موی فرق سر و موی کله ٔ سر. (ناظم