کوزه گرلغتنامه دهخداکوزه گر. [ زَ / زِ گ َ ] (ص مرکب ) کلال را گویند و آنکه کوزه ها سازد. (آنندراج ). سفالگر و خزاف و آنکه کوزه می سازد. (ناظم الاطباء). کسی که کوزه سازد. (فرهنگ فارسی معین ). کلال . کواز. فخاری . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :</s
کوزه کوزه کردنلغتنامه دهخداکوزه کوزه کردن . [ زَ زَ / زِ زِ ک َ دَ ] (مص مرکب )قاچ کردن . پهلو کردن خربزه و غیره را. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). تشرید. (زمخشری ، یادداشت ایضاً).
کوزهلغتنامه دهخداکوزه . [ زَ / زِ ] (ص ) کوز. کوژ. پشت خمیده . دوتا. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کوزه پشت شود.
قوجهلغتنامه دهخداقوجه .[ ق ُ ج َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش تکاب شهرستان مراغه ، سکنه ٔ آن 616 تن . آب آن از چشمه سارها. ومحصول آن غلات ، بادام ، حبوب و کرچک . شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان آنجا جاجیم بافی است .راه مالرو دارد. (از فر
قوجیهلغتنامه دهخداقوجیه . [ ] (معرب ، اِ) بمعنی قاسه است و قاسه به سریانی حلیون است . (از فهرست مخزن الادویه ).
قوزعلغتنامه دهخداقوزع . [ ق َ زَ ] (ع ص ، اِ) گردن بند لازم که پیوسته باشد . (منتهی الارب ) (آنندراج ). گویند: قلدتم قَلائِدَ قوازع ؛ ای طوقتم اطواقاً لاتفارقکم ابداً. (منتهی الارب ). || خزی و عار. (اقرب الموارد از تاج العروس ).
کوزه گرانلغتنامه دهخداکوزه گران . [ زِ گ َ ] (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان فومن است و 329 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
کوزه گرانلغتنامه دهخداکوزه گران . [ زِ گ َ ] (اِخ ) دهی از دهستان کلیایی بخش سنقر کلیایی که در شهرستان کرمانشاهان واقع است و 175 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
کوزه گرانلغتنامه دهخداکوزه گران . [ زِگ َ ] (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش سلدوز که در شهرستان ارومیه و در 2500گزی جنوب خاوری نقده واقع است و 276 تن سکنه دارد. آب آن از رود کدار و چشمه و محصول آن غلات و چغندر و توتون و حبوبات است
کوزه گرخانهلغتنامه دهخداکوزه گرخانه . [ زَ / زِ گ َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) در تداول مردم جنوب خراسان ، محل کوزه سازی . کوزه گری . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
کوزه گردانلغتنامه دهخداکوزه گردان . [ زَ / زِ گ َ ] (اِ مرکب ) نام قسمی از بازی . کوزه گردانک . (ناظم الاطباء). جدارک . جدانک . (از برهان ). و رجوع به کوزه گردانک ، جدارک و جدانک شود.
کوزهلغتنامه دهخداکوزه . [ زَ / زِ ] (ص ) کوز. کوژ. پشت خمیده . دوتا. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کوزه پشت شود.
کوزهلغتنامه دهخداکوزه . [ زَ /زِ ] (اِ) ظرفی است گردن دراز که در آن آب نگهدارند.(آنندراج ). صراحی سفالی آبخوری که گردن دراز تنگی دارد. (ناظم الاطباء). ظرفی است گلین و گردن دراز که درآن آب و مایعات دیگر ریزند. (فرهنگ فارسی معین ). ظرف سفالین با سری تنگ و با دس
شکرکوزهلغتنامه دهخداشکرکوزه . [ ش َ ک َ کو زَ / زِ ] (اِ مرکب ) شاید مصحف شکرپوزه و شکربوزه باشد. (یادداشت مؤلف ) : نادیده دهانت که گمان برد که هرگزخوشتر ز شکرکوزه بود پسته سفالی . سیدحسن غزنوی . ||
کوزهلغتنامه دهخداکوزه . [ زَ / زِ ] (ص ) کوز. کوژ. پشت خمیده . دوتا. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کوزه پشت شود.
کاسه و کوزهلغتنامه دهخداکاسه و کوزه . [ س َ / س ِ وُ زَ / زِ ] (ترکیب عطفی ، اِمرکب ) اثاث البیت . (آنندراج ). کاسه کوزه : کاسه و کوزه ٔ افلاک شکستن داردچند بیهوده دل اهل هنررا شکند. <p class="aut
کاسه کوزهلغتنامه دهخداکاسه کوزه . [ س َ / س ِ زَ / زِ ] (اِ مرکب ، از اتباع ) کاسه و کوزه . - کاسه کوزه اش را بهم زدن ؛ کنایه از دستگاه کسی را بهم زدن .- کاسه کوزه ها را گردن کسی ش
کشف کوزهلغتنامه دهخداکشف کوزه . [ ک َ ش َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) کوزه ٔ دهان فراخ . مِسطَح . (یادداشت مؤلف ).
