کوفتن

kuftan

معنی

۱. کوبیدن؛ چیزی را با سنگ، چوب، یا آلت دیگر زدن و خرد کردن.
۲. آسیب‌ رساندن.

مترادف

۱. خرد کردن، زدن، ضرب، کوبیدن
۲. آسیبرساندن، صدمهزدن، ضربتزدن

جست‌وجوی دقیق

کوفتن

لغت‌نامه دهخدا

کوفتن . [ ت َ ] (مص ) کوبیدن . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). (از: کوف + تن ، پسوند مصدری ). در پهلوی کوفتن (زدن ، کوبیدن )، کردی کوتن (زدن ، کوبیدن ). (از حاشیه ٔ برهان چ معین ). و رجوع به کوبیدن شود. || به ضرب زدن . (فرهنگ فارسی معین ). زدن . با چوب و سنگ و مشت و لگد و

کوفتن

فرهنگ فارسی عمید

۱. کوبیدن؛ چیزی را با سنگ، چوب، یا آلت دیگر زدن و خرد کردن.۲. آسیب‌ رساندن.

کوفتن

دیکشنری فارسی به عربی

اضطهد

کوفتن

دیکشنری فارسی به انگلیسی

battery, beat, blow, knock, paddle, smash, strike, tramp

کوفتن

فرهنگ فارسی معین

(تَ) (مص م .) کوبیدن ، صدمه زدن .

جست‌وجوی هم‌آوا

در کوفتن

لغت‌نامه دهخدا

در کوفتن . [ دَ ت َ ] (مص مرکب ) در کوبیدن . کوفتن در. دق الباب کردن . در زدن : در من چه کوبی ره من چه گیری چه آرام گیرد دلت با چنانی . فرخی (از آنندراج ).انگشت مکن رنجه به در کوفتن کس تا کس نکند رنجه به در کوف

دست کوفتن

لغت‌نامه دهخدا

دست کوفتن . [ دَ ت َ ] (مص مرکب ) ضربت زدن به دست . || کوبیدن دستها به یکدیگر. بهم زدن دو کف دست تا آوا برآید : گر باد خیزد ای عجب از دست کوفتن ازدست کوب خصم مرا باد سرد خاست . خاقانی .|| توسعاً دست زدن . صفق <span

خرپا کوفتن

لغت‌نامه دهخدا

خرپا کوفتن . [ خ َ ت َ ](مص مرکب ) خرپا کوبیدن . رجوع به خرپا کوبیدن شود.

خرد کوفتن

لغت‌نامه دهخدا

خرد کوفتن . [ خ ُ ت َ ] (مص مرکب ) بقطعات ریزریز درآوردن . خرد شکستن .

خرمن کوفتن

لغت‌نامه دهخدا

خرمن کوفتن . [ خ ِ / خ َ م َ ت َ ] (مص مرکب ) کوبیدن خرمن . کوفتن خرمن . خرمن را زیر آلاتی خرد کردن بجهت خارج کردن دانه های آن از قسمتهای دیگر. دوس . دیاسه . (تاج المصادر بیهقی ).