کوللغتنامه دهخداکول . (اِ) به معنی دوش و کتف باشد. (برهان ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). دوش که به عربی کتف گویند. (از فرهنگ رشیدی ). شانه . دوش . کتف . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). گلپایگانی کول ، گیلکی کول . شانه و دوش . (حاشیه ٔ برهان چ معین ).- از سر و کول هم بالا ر
کوللغتنامه دهخداکول . (اِ) کوله خاس . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کول و «کول کیش » و «کوله خاس » نامهایی است که در رشت به درختچه ای دهند که آن را در مازندران «جز» و در طوالش و رودسر «چوست » و «چشت » و درآستارا «هس » و در برخی از نقاط طالش «پل » نامند. درختچه ای است که در کلیه ٔ نقاط مرطوب ج
کوللغتنامه دهخداکول . (اِخ ) دهی از دهستان سارال که در بخش میرانشاه شهرستان سنندج واقع است و 150 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
کوللغتنامه دهخداکول . (اِخ )دهی از بخش شیب آب که در شهرستان زابل واقع است و 2400 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
کوللغتنامه دهخداکول . [ ک َ وَ ] (اِ) نوعی از پوستین است که آن را از پوست گوسفند بزرگ دوزند و درزهای آن را تسمه دوزی کنند. (برهان ). پوستین پشم درازی است که کم بهاست و فقیران پوشند. (آنندراج ). پوستینی که از پوست گوسپند پیر سازند. (از فرهنگ رشیدی ). کردی گول (پوست ، پوست نرم جانوران که بشر پ
نمودار کلـ کلCole-Cole plotواژههای مصوب فرهنگستاننموداری که در آن پاسخ ناهمفاز بهصورت تابعی از پاسخ همفاز در بسامدهای متوالی ترسیم میشود
چکوللغتنامه دهخداچکول . [ چ ُ ] (اِ) برنج نارس (درتداول مردم گیلان ). در اصطلاح گیلانیها برنج نارسی که هنوز آماده ٔ درو کردن و به مصرف رسانیدن نیست .
کوپللغتنامه دهخداکوپل . [ پ َ ] (اِ) شکوفه و بهاردرخت را گویند. (برهان ) (ناظم الاطباء). شکوفه . (آنندراج ). کوبل : چو باغ عدل تو شد تازه ، ز ابر جود شدندسهیل و زهره در آن باغ لاله و کوپل .ادیب صابر (از فرهنگ رشیدی ).و رجوع به کوپل
کویللغتنامه دهخداکویل . [ ] (اِ) موی گردن خروس . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا): عِفْریة؛ کویل خروس . (مهذب الاسماء) (از یادداشت ایضاً).
کولک کولکوواژهنامه آزادنام بازی کودکانه ای که در استان فارس رایج است و بچه ها هنگام بازی، یکدیگر را به دوش (کول) می کشند و مسافتی از راه را می پیمایند.
کولوفنلغتنامه دهخداکولوفن . [ ک ُ ل ُ ف َ ] (فرانسوی ، اِ) کُلُفَن . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کلفن شود.
کول عطریلغتنامه دهخداکول عطری . [ ع َ ] (اِخ ) دهی از بخش ایذه که در شهرستان اهواز واقع است و 117 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
کول فرحلغتنامه دهخداکول فرح . [ ف َ رَ ] (اِخ ) دهی از دهستان ایذه که در شهرستان اهواز واقع است و 140 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
کول دهلغتنامه دهخداکول ده . [ دِه ْ ] (اِخ ) دهی از دهستان لفمجان که در بخش مرکزی شهرستان لاهیجان واقع است و 405 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
دباغ کوللغتنامه دهخدادباغ کول . [ دَب ْ با ] (اِخ ) نام موضعی به استرآباد رستاق مازندران . (سفرنامه ٔ رابینو ص 127 بخش انگلیس ).
حسن بکوللغتنامه دهخداحسن بکول . [ ح َ س َ ب َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان اکرادساوجبلاغ بخش کرج شهرستان تهران و 58 هزارگزی کرج . دارای 48 تن جمعیت . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).
تانتاکوللغتنامه دهخداتانتاکول . (اِ) مأخوذ از لاتن و در کتب علمی مستعمل است . ضمیمه ٔ متحرکی است که بسیاری از جانوران از جمله «مولوسک »ها و «انفوزوار»ها دارند و به جای آلت لامسه و فهم آنان بکار رود.- تانتاکول داران ؛ این جانوران فقط وقتی جوان هستند دارای مژه میباشند
خایدوکوللغتنامه دهخداخایدوکول . (اِخ )نهری است در ترکستان شرقی که از کوههای «تیان شان » سرچشمه میگیرد و چون از دریاچه ٔ بغراج گذاشت به غنچه دریا تغییر نام می یابد. (از قاموس الاعلام ترکی ج 3).
خجکوللغتنامه دهخداخجکول . [ خ َ ] (ص ، اِ) گدا. (فرهنگ جهانگیری ) (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ) (ناظم الاطباء) : بروزگار ملک شه عرابیی خجکول مگر ببارگهش رفت از قضا گه بارسؤال کرد که امسال عزم حج دارم مرا اگر بدهد پادشاه صد دینارچو حلقه ای در کعبه ب