کیسنهلغتنامه دهخداکیسنه . [ س َ ن َ / ن ِ ] (اِ) ریسمان بر دوک پیچیده بود چون خایه . (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 448). ریسمانی که بر دوک پیچیده باشد، و آن را دوکچی و فروهه و فرموک نیز خوانند. (فرهنگ رشیدی ) (آنندراج ). ریسمانی را
کشنهلغتنامه دهخداکشنه . [ ک َ / ک ُ / ک ِش ْ / ش َ ن ِ ] (اِ) نخود. || کرسنه . گاودانه . کشنک . || باقلا. (ناظم الاطباء).
کشنهلغتنامه دهخداکشنه . [ ک ُ ن َ / ن ِ ] (اِ) نوعی سماروغ است و آن رستنی باشد که از جاهای نمناک و بدبو و دیوارهای حمام روید و بعضی گویند گیاهی است که سماروغ نامند. (برهان ). قسمی از سماروغ شبیه به تخم مرغ . (ناظم الاطباء) (رشیدی ). || دارویی مانند سماروغ . (
کشنهلغتنامه دهخداکشنه . [ ک ُ ن ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان نمشیر بخش بانه ٔ سقز واقع در 34هزارگزی شمال باختری بانه و10هزارگزی شمال خاوری شوسه ٔ بانه به سردشت . آب آن از چشمه سار و محصول آن زراعت و میوه است . شغل اهالی کشاور
گیسنهلغتنامه دهخداگیسنه . [ ن َ ] (اِ) گیسو باشد. (فرهنگ شعوری ج 2 ص 314). اما در جای دیگر دیده نشد و ظاهراً مصحف کیسنه باشد که به معنی ریسمانی است که به وقت رشتن بر دوک پیچیده شود. رجوع به کیسنه شود.
دوپخچهلغتنامه دهخدادوپخچه . [ دُ پ َ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) گلوله ای از رشته و ریسمان . (از ناظم الاطباء). کیسنه . (لغت فرس اسدی ). || نام مرغی . (ناظم الاطباء).
پناوهلغتنامه دهخداپناوه . [ پ َ وَ / وِ ] (اِ) در فرهنگ شعوری آمده است بفتح نون و واو و اخفاءهاء بمعنی توکل است . استاد عنصری راست : سِرکه باشدچو کشته پرکنه رادور باشد پناوه ترسنه رااین بیت در لغت نامه ٔ اسدی برای لفظ کیسنه
گسستهلغتنامه دهخداگسسته . [ گ ُ س َس ْ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) از هم جدا کرده و از هم جداشده . (آنندراج ). نامرتبط. ضد متصل . ضد پیوسته : و بصره را دوازده محلت است هر یکی چند شهری از یکدیگر گسسته . (حدود العالم ). || بریده . (آنندراج ). منق
