کیسه کشلغتنامه دهخداکیسه کش . [ س َ / س ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) دلاک که شوخ تن را با کیسه برگیرد. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). آنکه در حمام بدن کسان را کیسه مالد تا چرک بیرون آید. دلاک . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کیسه کشی
کیسه کشیلغتنامه دهخداکیسه کشی . [ س َ / س ِ ک َ / ک ِ ] (حامص مرکب ) عمل و شغل کیسه کش . دلاکی . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کیسه کش و کیسه کشیدن شود.
چکسهلغتنامه دهخداچکسه . [ چ َ س َ / س ِ ] (اِ) پارچه ٔ کاغذی را گویند که عطاران در آن مشک و عنبر و سفوف و سنون و زرو دارو وامثال آن پیچیده باشند و آن درهم شکسته شده باشد. (برهان ). کاغذی را گویند که در میان آن مشک و عنبر و زرو دارو و سفوف و سنون و امثال آن نه
چکشهلغتنامه دهخداچکشه . [ چ َش ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان میرده بخش مرکزی شهرستان سقز که در 12 هزارگزی شمال باختری سقز و 7 هزارگزی جنوب راه شوسه ٔ سقز به میاندوآب واقع است . کوهستانی وسردسیر است و 150
کیسه کشیلغتنامه دهخداکیسه کشی . [ س َ / س ِ ک َ / ک ِ ] (حامص مرکب ) عمل و شغل کیسه کش . دلاکی . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به کیسه کش و کیسه کشیدن شود.
کیسه کشیدنلغتنامه دهخداکیسه کشیدن . [ س َ / س ِ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) گرفتن شوخ تن با کیسه های زبر و خشن در حمام . با کیسه ای پشمین زبر، شوخ از تن باز کردن . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). بدن خود یا دیگری را در حمام کیسه مالی
کیسه کشیشفرهنگ فارسی عمیدگیاهی علفی با گل‌های سفید و میوه‌ای شبیه کیسه‌ای کوچک که در طب قدیم برای بندآوردن خون به کار می‌رفته.
کیسه ماللغتنامه دهخداکیسه مال . [ س َ / س ِ ] (نف مرکب ) دلاک و شخصی که در حمام بدنهای مردم به کیسه مالش دهد. (آنندراج ). دلاک و آنکه در حمام کیسه بر بدن می مالد. (ناظم الاطباء). کیسه کش : سعی آن چنان خوش است که مانند کیسه مال از پ
کیسهفرهنگ فارسی عمیدپارچهای که اطراف آن را دوخته و چیزی در آن بریزند؛ جیب.⟨ کیسهٴ صفرا: (زیست‌شناسی) کیسۀ گلابی شکل که در زیر کبد قرار دارد و صفرا در آن ذخیره می‌شود.
کیسهلغتنامه دهخداکیسه . [ س َ / س ِ ] (اِ) خریطه که در آن پول و زر نگه دارند. (آنندراج ). خریطه ٔ کوچکی که در آن پول می ریزند و یا در آن نوشتجات و اسنادو کاغذهای کاری را می گذارند و عموماً از ابریشم و پارچه های ظریف دیگر آن را می سازند، و هر خریطه مانندی که د
کیسهفرهنگ فارسی معین(س ) (اِ.) 1 - پارچه ای که اطراف آن را دوخته باشند تا بتوان چیزی در آن ریخت . 2 - جیب . ؛ ~ دوختن برای چیزی طمع کردن در آن چیز. ؛ از ~ی خلیفه بخشیدن کنایه از: از جیب دیگری یا به حساب دیگری بخشیدن . ؛سر ~ را شل کردن کنایه از: پول خرج کردن .
دکیسهلغتنامه دهخدادکیسه . [ دِ کیس ْ س ِ / دِ س ِ ] (صوت ) کلمه ٔتعجب است در تداول لوطیان و مشتی ها. علامت تعجب و علامت استفهام انکاری است . صوتی است علامت تعجب و گاهی تحقیر را. (یادداشت مرحوم دهخدا). دکی . دکیره . زکی .
دارکیسهلغتنامه دهخدادارکیسه . [ س َ / س ِ ] (اِ مرکب ) کیسه ای که هنگام خزان بر میوه ٔ درختان پوشانند تا برای زمستان بماند. || کیسه مانندی که از درخت معروف پشه دار بوجود می آید و درون آن پر از پشه است . (برهان ) (آنندراج ).
کهن کیسهلغتنامه دهخداکهن کیسه . [ ک ُ هََ / هَُ س َ / س ِ ] (ص مرکب ) مالدارقدیم . مقابل نوکیسه . (آنندراج ). آنکه دارای دولت دیرینه باشد. مقابل نوکیسه . (ناظم الاطباء). کسی که از قدیم ثروتمند بوده . (فرهنگ فارسی معین ). || طمعکا
ابوکیسهلغتنامه دهخداابوکیسه . [ اَ ک َی ْی ِ س َ ] (اِخ ) البرأبن قیس السکونی . تابعی است . اواز سعدبن ابی وقاص و از او ایادبن لقیط روایت کند.
نوکیسهلغتنامه دهخدانوکیسه . [ ن َ / نُو س َ / س ِ ] (ص مرکب ) نودولت . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). آنکه تازه به مال و دارائی رسیده . مقابل کهن کیسه . تازه به دوران رسیده . (فرهنگ فارسی معین ). ندیدبدید. تازه به دولت رسیده <span
