رباح بن ربیعلغتنامه دهخدارباح بن ربیع. [ رَ ح ِ ن ِ رَ ] (اِخ ) یا رباح بن الربیع الاسیدی . صحابی است ، یا ریاح است . (منتهی الارب ). برادر کاتب حنظلةبن الربیع. از صحابه است که بعدها در بصره سکونت گزیده و برخی احادیث نقل کرده است . (از قاموس الاعلام ترکی ) (از الاصابة ج 1</
ربیعلغتنامه دهخداربیع. [ رَ ] (اِخ ) از عشایر شرقی اردن واقع در لواء واسط. (از معجم قبایل العرب ج 3).
ربیعلغتنامه دهخداربیع. [ رَ ] (اِخ ) فرعی است از دو تیره از قبیله ٔ بنی سعد که سرزمین آنان جزو طایف بشمار است و در جنوب شرقی آن قرار دارد. (از معجم قبایل العرب ج 3).
ربیعلغتنامه دهخداربیع. [ رَ ] (اِخ ) قبیله ای از عرب . (یادداشت مرحوم دهخدا) : چو تیز گشت به حمله عنان شاه عجم نماند یک تن از آن قوم چون ربیع و مضر. عنصری .دل پدر ز پسر گاهگاه سیر شوددلش همی نشود سیر از ربیع و مضر. <p class
گربه شاندنلغتنامه دهخداگربه شاندن . [گ ُ ب َ / ب ِ دَ ] (مص مرکب ) فریفته شدن : هرگز به دروغ این فرومایه جزجاهل و غمر گربه کی شاند. ناصرخسرو (از امثال و حکم دهخدا).به حسرت جوانی به تو بازنایدچراژاژ
گربه شانیلغتنامه دهخداگربه شانی . [ گ ُ ب َ / ب ِ ] (حامص مرکب ) فریفتگی . مکاری : و آن را به حیلت بلا بندی توان کرد و گربه شانی توان به میان آورد. (کلیله و دمنه ) . رجوع به گربه شاندن شود.
گربه شانه کردنلغتنامه دهخداگربه شانه کردن . [ گ ُ ب َ / ب ِ ن َ / ن ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) حیله به کار بردن . فریفتن . مکر کردن : چگونه شود پارسا مرد جاهل همی خیره گربه کنی تو به شانه . <p class="auth
گربهفرهنگ فارسی عمیدپستانداری کوچک، گوشت‌خوار، و بسیار چالاک، با پوزۀ کوتاه، سبیل‌های دراز، موهای نرم، و چنگال‌های تیز که جانوران کوچک مانند موش، گنجشک، و ماهی را شکار می‌کند و غالباً شب‌ها به شکار و دزدی می‌پردازد. چشم‌هایش در تاریکی می‌درخشد و مردمک آن در تاریکی گِرد و در روشنایی روز شبیه خط عمودی باریکی می‌شود.<br
گربهلغتنامه دهخداگربه . [ گ ُ ب َ ] (اِخ ) در چهارفرسخی کمتر شمال احمدحسین است . (فارسنامه ٔ ناصری ص 280).
گربهلغتنامه دهخداگربه . [ گ ُ ب َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان لیراوی بخش دیلم شهرستان بوشهر که در 34000گزی جنوب خاور دیلم و کنار راه فرعی گناوه به هندیجان و دیلم واقع شده است . منطقه ای گرمسیر و مالاریائی و دارای 326 تن جمعیت
گربهلغتنامه دهخداگربه . [ گ ُ ب َ / ب ِ ] (اِ)در پهلوی گوربک . جانوری است از تیره ٔ گربه از رسته ٔ گوشتخواران که در غالب خانه ها هست . چنگالها، دندانها و نیش بسیار تیز دارد در هر آرواره ای دارای شش دندان پیشین ، دو نیش و نیش آسیاست . (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ
چاه گربهلغتنامه دهخداچاه گربه . [ گ ُ ب ِ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان حومه ٔ بخش انارک شهرستان نائین که در 13 هزارگزی شمال انارک وصل به راه مالرو حاجی مهدی به انارک واقع شده . جلگه و معتدل است و 29 تن سکنه دارد. آبش از قنات ،
شترگربهلغتنامه دهخداشترگربه . [ ش ُ ت ُ گ ُ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) اشترگربه . هر چیز مخالف و نامتناسب و نامتجانس را گویند. (برهان ). هر چیز مخالف و نامناسب و نامشابه . (غیاث اللغات ). هرچیز ناموافق و نامتناسب و مخالف بزرگ و کوچک مثل شتر و گربه . (انجمن آرا) (آنن
پنجه گربهلغتنامه دهخداپنجه گربه . [ پ َ ج َ / ج ِ گ ُ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) بیدمشک را گویند و آن را گربه و گربه بید نیز خوانند. (برهان قاطع). و آن گلی است ... برنگ زرد مانند پنجه ٔ گربه . (آنندراج ). رنگ آن سبز پسته ای روشن است ن
اشترگربهلغتنامه دهخدااشترگربه . [ اُ ت ُ گ ُ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) شترگربه . کنایه از چیزهای متوسط و نامناسب است . چنانکه شتر با گربه مناسبتی ندارد. رجوع به شترگربه شود.
بید گربهلغتنامه دهخدابید گربه . [ گ ُ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) بیدموش ، یعنی بیدمشک بواسطه ٔ شباهت پنجه ٔ او به پنجه ٔ گربه و موش . (فرهنگ رشیدی ). رجوع به بید و بید طبری و ترکیبات بید شود.
