گلابتون

golāb[e,a]tun

معنی

۱. گل‌های برجسته که با رشته‌های نقره یا طلا در روی پارچه می‌دوزند.
۲. نخ‌های زرین یا سیمین که در گلابتون‌دوزی به ‌کار می‌رود.

جست‌وجوی دقیق

گلابتون

فرهنگ فارسی عمید

۱. گل‌های برجسته که با رشته‌های نقره یا طلا در روی پارچه می‌دوزند.۲. نخ‌های زرین یا سیمین که در گلابتون‌دوزی به ‌کار می‌رود.

گلابتون

گلابتون . [ گ ُ ] (اِ) ابریشم غاژکرده و به صورت پنبه ٔ محلوج درآمده . (یادداشت به خط مؤلف ). رشته ٔ زر و سیم . (ناظم الاطباء): و کیف جیب به ریسمان زر رشته که آنرا گلابتون نیز خوانند. (دیوان نظام قاری ص 155). طلایی باش

گلابتون

دیکشنری فارسی به انگلیسی

braid

گلابتون

فرهنگ فارسی معین

(گُ بَ) (اِ.) گل های برجسته که با رشته های طلا یا نقره روی پارچه می دوزند.

گلابتون

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: golābe(a)tun) (در صنایع دستی) رشته‌های نازک طلا و نقره (امروزه اغلب اکلیلی به رنگ طلا یا نقره) که همراه تارهای ابریشم در زری بافی به کار می‌رود ؛ گل‌های برجسته از رشته‌های طلا و نقره که روی پارچه می‌دوزند ؛ ابریشم بافته‌ای به رنگ مو همراه با منگوله که به دنباله‌ی گیس می‌بندند.

جست‌وجوی هم‌آوا

گیس گلابتون

لغت‌نامه دهخدا

گیس گلابتون . [ گ ُ ب َ / ب ِ ] (ص مرکب ) دارای گیسویی چون گلابتون . دارای گیسویی چون تارهای زر. مو بور. موطلایی . دختری که گیس گلابتون دارد. طلایی گیسوان . (از یادداشت مؤلف ).