گلبانگفرهنگ فارسی عمیدبانگ بلند؛ آواز رسا؛ گلبام.⟨ گلبانگ مسلمانی: [مجاز] اذان؛ بانگ اذانگو.⟨ گلبانگ بر قدم زدن: (مصدر لازم) [قدیمی، مجاز] بهشتاب رفتن.
گلبانگلغتنامه دهخداگلبانگ . [ گ ُ ] (اِ مرکب ) به معنی گلبام است که آواز کشیدن شاطران و معرکه گیران و امثال ایشان باشد. (برهان ) (غیاث ). آواز بلند که شاطران و قلندران و طبالان برکشند. (آنندراج ) : بر آستان جانان گر سر توان نهادن گلبانگ سربلندی بر آسمان توان زد.<
گلبانگلغتنامه دهخداگلبانگ . [ گ ُ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان سربنان بخش زرند شهرستان کرمان واقع در 20000گزی شمال خاوری زرند و 20000گزی خاور راه مالرو زرند به راور. دارای 15 تن سکنه است . (
گلبانگلغتنامه دهخداگلبانگ . [ گ ُ ] (اِخ ) نام شهری است خرد از تبت با لشکر و مردمانی جنگی و با سلاح بسیار. (حدود العالم ).
گلبانگ محمدیلغتنامه دهخداگلبانگ محمدی . [ گ ُ گ ِ م ُح َم ْ م َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) در تداول عوام ، اذان را گویند. بانگ نماز: قسم به این گلبانگ محمدی .
گلبانگ مسلمانیلغتنامه دهخداگلبانگ مسلمانی . [ گ ُ گ ِ م ُ س َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه ازاذان است : نه آب ، نه آبادانی ، نه گلبانگ مسلمانی .
قدم را گلبانگ زدنلغتنامه دهخداقدم را گلبانگ زدن . [ ق َ دَ گ ُ زَ دَ ] (مص مرکب ) جلد و تیز رفتن . (آنندراج ) : قدم را تازه گلبانگی زدم بر ره نمیدانم از این به نیست مرد راهرورا نغمه پردازی .واله هروی (از آنندراج ).
گلبانگ محمدیلغتنامه دهخداگلبانگ محمدی . [ گ ُ گ ِ م ُح َم ْ م َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) در تداول عوام ، اذان را گویند. بانگ نماز: قسم به این گلبانگ محمدی .
گلبانگ مسلمانیلغتنامه دهخداگلبانگ مسلمانی . [ گ ُ گ ِ م ُ س َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه ازاذان است : نه آب ، نه آبادانی ، نه گلبانگ مسلمانی .
قدم را گلبانگ زدنلغتنامه دهخداقدم را گلبانگ زدن . [ ق َ دَ گ ُ زَ دَ ] (مص مرکب ) جلد و تیز رفتن . (آنندراج ) : قدم را تازه گلبانگی زدم بر ره نمیدانم از این به نیست مرد راهرورا نغمه پردازی .واله هروی (از آنندراج ).
گلبانگ بر قدم زدنلغتنامه دهخداگلبانگ بر قدم زدن . [ گ ُ ب َ ق َ دَ زَ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از جلد و تیز رفتن و قدم را گلبانگ بر راه زدن . (آنندراج ) : بس که در راه تو اشرف بر قدم گلبانگ زدچشم بگشوده ست پای او ز خواب آبله . محمدسعید (از آنندراج ).<
گلبامفرهنگ نامها(تلفظ: gol bām) (در قدیم) (= گلبانگ) ؛ (در موسیقی ایرانی) ، از الحان موسیقی قدیم ایران ، ← گلبانگ .
ترانهفرهنگ مترادف و متضاد۱. آواز، تصنیف، خنیا، سرود، شعر، قول، گلبانگ، نشید، نغمه ۲. دوبیتی ≠ غزل، قصیده، مثنوی ۳. جمیل، جوان، خوشگل ≠ زشت، بدگل
سیرآهنگلغتنامه دهخداسیرآهنگ . [ هََ ] (ص مرکب ) بلندآهنگ . در اینجا لفظ آهنگ به معنی آواز است . (غیاث ) (آنندراج ) : ذره تا خورشید گلبانگ اناالحق میزندنغمه ٔ خارج ندارد ساز سیرآهنگ عشق . صائب (از آنندراج ).|| راضی . خشنود. || جوانمرد.
صبح خیزیلغتنامه دهخداصبح خیزی . [ ص ُ] (حامص مرکب ) سحرخیزی . زود بیدار شدن : بختش بصبح خیزی تا کوفت کوس دولت گلبانگ کوس او را دستان تازه بینی . خاقانی .صبح خیزی و سلامت طلبی چون حافظهرچه کردم همه از دولت قرآن کردم .<p class="a
گلبانگ محمدیلغتنامه دهخداگلبانگ محمدی . [ گ ُ گ ِ م ُح َم ْ م َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) در تداول عوام ، اذان را گویند. بانگ نماز: قسم به این گلبانگ محمدی .
گلبانگ مسلمانیلغتنامه دهخداگلبانگ مسلمانی . [ گ ُ گ ِ م ُ س َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه ازاذان است : نه آب ، نه آبادانی ، نه گلبانگ مسلمانی .
گلبانگ بر قدم زدنلغتنامه دهخداگلبانگ بر قدم زدن . [ گ ُ ب َ ق َ دَ زَ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از جلد و تیز رفتن و قدم را گلبانگ بر راه زدن . (آنندراج ) : بس که در راه تو اشرف بر قدم گلبانگ زدچشم بگشوده ست پای او ز خواب آبله . محمدسعید (از آنندراج ).<