گوشانهلغتنامه دهخداگوشانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ) گوشه و کمینگاه . (برهان ) (ناظم الاطباء) (شعوری ج 2 ص 324): اگر مرا هزیمت دادند ترک از سیستان گیرم و به همان گوشانه راضی ش
پوسانهلغتنامه دهخداپوسانه . [ ن َ / ن ِ ] (اِمص ) فریب دادن و فروتنی و بزبان خوش مردم را فریفتن . (برهان قاطع). بزبان شیرین کسی را فریفتن . (شرفنامه ).
وشانهلغتنامه دهخداوشانه . [ وَ ن َ / ن ِ ] (اِ) وشانی . زر ده هفت : دسترست نیست جز به خواب و خور ایراک شهر جوانی پر از زر است و وشانه . ناصرخسرو.رجوع به وشانی شود.
گوشانلغتنامه دهخداگوشان . (اِ) عصیر و فشرده ٔ انگور را گویند. (برهان ). شیره ٔ انگور را گویند. (آنندراج ) (انجمن آرا). || گوشه (شعوری )، اما شواهدی که آورده شاهد گوشانه است نه گوشان . رجوع به گوشانه شود.
گوشنقلغتنامه دهخداگوشنق . [ ش َ ن َ ] (اِخ ) گوشانه . دهی است از دهستان هرپس بخش مرکزی شهرستان سراب . واقع در 10هزارگزی جنوب سراب و 10هزارگزی شوسه ٔ سراب به اردبیل . جلگه و معتدل و جدیدالاحداث است . آب آن از نهر و چاه و محصول
