گوشتناکلغتنامه دهخداگوشتناک . (ص مرکب ) گوشت دار و سمین . (ناظم الاطباء). لحیم .(منتهی الارب ). پرگوشت . گوشتمند. گوشتالو. گوشتالود. || میوه ٔ پرگوشت آبدار. (ناظم الاطباء).
گوشتناکیلغتنامه دهخداگوشتناکی . (حامص مرکب ) حالت و چگونگی گوشتناک . سمن و فربهی و پرگوشتی . (ناظم الاطباء).
گوشتناکیلغتنامه دهخداگوشتناکی . (حامص مرکب ) حالت و چگونگی گوشتناک . سمن و فربهی و پرگوشتی . (ناظم الاطباء).
اهبرلغتنامه دهخدااهبر. [ اَ ب َ ] (ع ص ) شتر گوشتناک . مؤنث . آن ، هبراء. (آنندراج ). بسیارگوشت . (مهذب الاسماءنسخه ٔ خطی ) (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ): جمل اهبر؛ شتر گوشتناک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
گوشتالولغتنامه دهخداگوشتالو. (ن مف مرکب ) در تداول عامه ، پرگوشت . گوشت دار. فربه . بسیارگوشت . گوشتالود. گوشتناک .
هلقسلغتنامه دهخداهلقس . [ هَِ ل ْ ل َ ] (ع ص ) گرسنگی سخت . شدید از گرسنگی و جز آن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || مرد گوشتناک . (منتهی الارب ). مرد پرگوشت . (اقرب الموارد).
پرگوشتلغتنامه دهخداپرگوشت . [ پ ُ ] (ص مرکب ) که گوشت بسیار دارد. گوشتناک . فربی . فربه مُطَبَّخ : عَبهر؛ پرگوشت و بزرگ از مردم . اَحدَر، کاحمد؛ کسی که ... رانش پرگوشت و اعلای بدن وی باریک باشد. جاریة دخدبه ؛ دختر پرگوشت . دحامل ؛ درشت خلقت پرگوشت . صِفِّط؛ مرد فربه ٔ پرگوشت . تمدّخ ؛ پرگوشت شد
مهبللغتنامه دهخدامهبل . [ م ُ هََ ب ْ ب َ ] (ع ص ) گران سنگ و آنکه به او گویند: هبلتک امک ؛ یعنی گم کند تو را مادر تو. || مرد گوشتناک آماسیده روی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || آنکه وی را هرکس لعنت کند. (ناظم الاطباء).
گوشتناکیلغتنامه دهخداگوشتناکی . (حامص مرکب ) حالت و چگونگی گوشتناک . سمن و فربهی و پرگوشتی . (ناظم الاطباء).