گوهرفروشلغتنامه دهخداگوهرفروش . [ گ َ / گُو هََ ف ُ ] (نف مرکب ) جواهرفروش .گوهری . گهرفروش . جواهری . جوهری . مالک گوهر. دارای گوهر. گوهردار. دارنده ٔ گوهر. صاحب گوهر : ببردند هر دو به گوهرفروش که این را بها کن به دانش بکوش .
گوهرفروشیلغتنامه دهخداگوهرفروشی . [ گ َ / گُو هََ ف ُ ] (حامص مرکب ) عمل گوهرفروش . عمل جوهری . جوهرفروشی : کنون لعل و گوهرفروشی کندخردکی در این ره خموشی کند. نظامی .من آن گوهر آورده از ناف سنگ به گ
گوهرافروزلغتنامه دهخداگوهرافروز. [ گ َ / گُو هََ اَ ] (نف مرکب ) افروزنده ٔ گوهر. آنکه گوهر افروزد : هریکی با هزار زیبایی گوهرافروز نور بینایی .نظامی .
گوهرفروشیلغتنامه دهخداگوهرفروشی . [ گ َ / گُو هََ ف ُ ] (حامص مرکب ) عمل گوهرفروش . عمل جوهری . جوهرفروشی : کنون لعل و گوهرفروشی کندخردکی در این ره خموشی کند. نظامی .من آن گوهر آورده از ناف سنگ به گ
گهرفروشیلغتنامه دهخداگهرفروشی . [ گ ُ هََ ف ُ ] (حامص مرکب ) مخفف گوهرفروشی . عمل گوهرفروش . به همین کلمه رجوع شود.
گهرفروشلغتنامه دهخداگهرفروش . [ گ ُ هََ ف ُ ] (نف مرکب ) مخفف گوهرفروش : قدر گهر جز گهرفروش ندانداهل ادب را ادیب داند مقدار. فرخی .در باغ کنون حریرپوشان بینی بر کوه صف گهرفروشان بینی . منوچهری .رجوع ب
گوهریفرهنگ فارسی عمید۱. گوهردار.۲. [مجاز] اصیل؛ پاکنژاد.۳. آراسته به گوهر؛ جواهرنشان.۴. گوهرفروش؛ جواهرفروش.
جواهریلغتنامه دهخداجواهری . [ ج َ هَِ ] (ص نسبی ) منسوب بجواهر. گوهرفروش ، و مراد از آن فروشنده ٔ مروارید و الماس و زمرد و لعل و مانند آنست . رجوع به جواهر شود.
گوهرفروشیلغتنامه دهخداگوهرفروشی . [ گ َ / گُو هََ ف ُ ] (حامص مرکب ) عمل گوهرفروش . عمل جوهری . جوهرفروشی : کنون لعل و گوهرفروشی کندخردکی در این ره خموشی کند. نظامی .من آن گوهر آورده از ناف سنگ به گ