گوهرفشانلغتنامه دهخداگوهرفشان . [ گ َ / گُو هََ ف َ / ف ِ ] (نف مرکب ) گوهرافشان . گوهرپاش . گوهرریز. جواهرریز. جواهر نثارکننده : همه ساله گوهر فشانی ز دو کف همانا که تو ابر گوهرفشانی . <p clas
گوهرافشانلغتنامه دهخداگوهرافشان . [ گ َ / گُو هََ اَ ](نف مرکب ) نثارکننده ٔ گوهر. گوهر پخش انداز. گوهرافشاننده . جواهر نثارکننده . (از بهار عجم ) : نثره به نثارگوهرافشان طرفه طرفی دگر زرافشان . نظامی .
گوهرافشانفرهنگ نام‌ها(تلفظ: go(w)har afšān) نثار کننده‌ی گوهر ؛ (به مجاز) فصیح و بلیغ ؛ (به مجاز) گوهر افشانی .
گوهرافشان کردنلغتنامه دهخداگوهرافشان کردن . [ گ َ / گُو هََ اَ ک َ دَ ](مص مرکب ) گوهر پاشیدن . گوهر پخش کردن : به رزم آسمان را خروشان کندچو بزم آیدش گوهرافشان کند.فردوسی .
گوهرفشانیلغتنامه دهخداگوهرفشانی . [ گ َ / گُو هََ ف َ / ف ِ ] (حامص مرکب ) عمل گوهرفشان : به دریا مانی از گوهرفشانی ولی آب تو آب زندگانی .نظامی .
گوهرفشانیلغتنامه دهخداگوهرفشانی . [ گ َ / گُو هََ ف َ / ف ِ ] (حامص مرکب ) عمل گوهرفشان : به دریا مانی از گوهرفشانی ولی آب تو آب زندگانی .نظامی .
گهرفشانلغتنامه دهخداگهرفشان . [ گ ُ هََ ف ِ ] (نف مرکب ) مخفف گوهرفشان : گفتم گه عطا به چه ماند دو دست اوگفتا دو دست او به دو ابر گهرفشان . فرخی .ابر گهرفشان را هر روز بیست بارخندیدن و گریستن وجذر و مد بود. م
گهرفشانیلغتنامه دهخداگهرفشانی . [ گ ُ هََ ف ِ ] (حامص مرکب ) مخفف گوهرفشانی . عمل گوهرفشان . رجوع به گوهرفشانی شود.
گوهرنثارلغتنامه دهخداگوهرنثار. [ گ َ / گُو هََ ن ِ ] (ص مرکب ) به معنی گوهرنشان . گوهرپاش . گوهرریز. (از آنندراج ). کسی که جواهر نثار میکند. (ناظم الاطباء). رجوع به گوهرفشان شود.
گوهرگسترلغتنامه دهخداگوهرگستر. [ گ َ / گُو هََ گ ُ ت َ ] (نف مرکب ) گوهرفشان . || جوانمرد. (مؤید الفضلاء). بخشنده . || ناصح و واعظ. (مؤید الفضلا). || فصیح . زبان آور. بلیغ. || مجازاً ابر بارنده باشد.
حله بافلغتنامه دهخداحله باف . [ح ُل ْ ل َ / ل ِ ] (نف مرکب ) بافنده ٔ حله : تا صبا شد حله باف و ابر شد گوهرفشان هیچ لعبت در چمن خالی ز طوق و یاره نیست .کمال الدین اسماعیل .
گوهرفشانیلغتنامه دهخداگوهرفشانی . [ گ َ / گُو هََ ف َ / ف ِ ] (حامص مرکب ) عمل گوهرفشان : به دریا مانی از گوهرفشانی ولی آب تو آب زندگانی .نظامی .
