گوهرنگارلغتنامه دهخداگوهرنگار. [ گ َ / گُو هََ ن ِ ] (نف مرکب ) نگارنده ٔ گوهر. || (ن مف مرکب ) به گوهر نگارشده . گوهرآگین . مرصع. (بهار عجم ) مزین به گوهر. گوهرنشانده . (آنندراج ) : ز زرین و سیمین گوهرنگارز دینار و از گوهر شاهوار.
گنبد گوهرنگارلغتنامه دهخداگنبد گوهرنگار. [ گُم ْ ب َ دِ گ َ هََ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان است : گشت بساط ثناش مرکز عودی لباس گشت ضمان بقاش گنبد گوهرنگار.خاقانی (دیوان چ سجادی ص 184).
گوهرنگاریلغتنامه دهخداگوهرنگاری . [ گ َ / گُو هََ ن ِ ](حامص مرکب ) عمل گوهرنگار. رجوع به گوهرنگار شود.
وارونگر رهبندیimpedance inverterواژه‌های مصوب فرهنگستانمداری که رهبندی ورودی آن در هنگام اتصال به بار با وارون رهبندی آن متناظر باشد
گوهرنگاریلغتنامه دهخداگوهرنگاری . [ گ َ / گُو هََ ن ِ ](حامص مرکب ) عمل گوهرنگار. رجوع به گوهرنگار شود.
گنبد گوهرنگارلغتنامه دهخداگنبد گوهرنگار. [ گُم ْ ب َ دِ گ َ هََ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان است : گشت بساط ثناش مرکز عودی لباس گشت ضمان بقاش گنبد گوهرنگار.خاقانی (دیوان چ سجادی ص 184).
گهرنگارلغتنامه دهخداگهرنگار. [گ ُ هََ ن ِ ] (ن مف مرکب ) مخفف گوهرنگار : زگوهر است شها روی تیغ تو بنگارگهرنگار بدست گهرنثار تو باد. سوزنی .رجوع به گوهرنگار شود.
گهرنگاریلغتنامه دهخداگهرنگاری . [ گ ُ هََ ن ِ ] (حامص مرکب ) مخفف گوهرنگاری . عمل گوهرنگار. رجوع به گوهرنگاری شود.
بلورینهلغتنامه دهخدابلورینه . [ ب ُ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ) منسوب به بلور. از بلور. ساخته شده از بلور. آنچه از بلور کنند. بلورآلات . بلوری . بلورین . و رجوع به بلورین شود : همرنگ رخسار خویش گردان جام بلورینه از می خام . <p class
میش سارلغتنامه دهخدامیش سار. (ص مرکب ) نقش و نگاری به شکل کله ٔ میش که بر تخت کنند. (ناظم الاطباء). مزین به سر گوسفند. آراسته با سر قوچ . || (اِخ ) تخت سلطنت خسروپرویز که منقش و مزین به سر میش بوده است : کهین تخت را نام بد میش سارسر میش بودی برو بر نگار. <p cl
گوهرنگاریلغتنامه دهخداگوهرنگاری . [ گ َ / گُو هََ ن ِ ](حامص مرکب ) عمل گوهرنگار. رجوع به گوهرنگار شود.
گنبد گوهرنگارلغتنامه دهخداگنبد گوهرنگار. [ گُم ْ ب َ دِ گ َ هََ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان است : گشت بساط ثناش مرکز عودی لباس گشت ضمان بقاش گنبد گوهرنگار.خاقانی (دیوان چ سجادی ص 184).
